درخت داغداغان چیست

درخت داغداغان (Celtis australis)، یک درخت خزان کننده و سازگار بومی اروپا، شمال آفریقا و غرب آسیا است که با تاجی گرد و ارتفاعی تا ۳۰ متر، در جنگل های مختلط رشد می کند. این درخت علاوه بر نقش اکولوژیکی مهم خود در حمایت از گرده افشان ها و تأمین غذا برای حیات وحش، به دلیل کاربردهای گسترده اش برای انسان نیز ارزشمند است؛ از چوب محکم آن در مصارف تجاری و از میوه اش به عنوان غذا و دارو استفاده می شود و به لطف مقاومت بالایش، به طور گسترده به عنوان یک درخت زینتی-خیابانی و در پروژه های جنگل کاری و احیای محیط زیست به کار می رود.

ویژگی های درخت داغداغان

داغداغان مدیترانه ای (Celtis australis)، که به دلیل شباهت برگ هایش به گیاه گزنه به آن «درخت گزنه اروپایی» نیز می گویند، یک درخت بزرگ خزان کننده با سازگاری اکولوژیکی گسترده است. این درخت که می تواند تا ارتفاع ۲۵ متر رشد کند (هرچند در اقلیم های سردتر به ۱۰ متر محدود می شود)، دارای پوست تنه ای صاف و خاکستری شبیه به پوست فیل است. برگ های متناوب آن باریک، دندانه دار، با سطح رویی چروکیده و سطح زیرین پوشیده از کرک های نرم هستند که قبل از ریزش در پاییز به رنگ زرد کم رنگ درمی آیند. گل های آن کوچک، سبز، بدون گلبرگ و کامل (هرمافرودیت) هستند که گرده افشانی آن ها توسط باد انجام می شود و میوه آن یک شفت کوچک و سته مانند به رنگ بنفش تیره و قطر یک سانتی متر است. این درخت در زیستگاه های متنوعی رشد می کند اما خاک های فقیر و خشک را ترجیح می دهد و مقاومت بالایی در برابر خشکی دارد.

ویژگی های گیاهی درخت داغداغان

این گیاه خاک های سبک با زهکشی خوب (شنی) و خاک های متوسط (لومی) را ترجیح می دهد، از جمله خاک هایی که از نظر مواد مغذی فقیر هستند. داغداغان می تواند خشکی را تحمل کند اما تحمل سایه را ندارد. آب و هوای مدیترانه ای برای این گیاه بسیار مناسب است، اما می تواند اقلیم های سردتر را نیز تحمل کند.

به عنوان یک درخت سایه دار خوب و مقاوم در برابر آلودگی شهری، اغلب به عنوان درخت خیابانی در جنوب اروپا استفاده می شود.

این درخت در سال ۱۷۹۶ به انگلستان معرفی شد. میوه های شفت این درخت در میان پرندگان و دیگر حیوانات وحشی بسیار محبوب هستند.

کاربرد درخت داغداغان

درخت داغداغان به دلیل ویژگی های منحصربه فرد خود، از جمله چوب مستحکم، میوه خوراکی، خواص دارویی و مقاومت بالا در برابر شرایط نامساعد محیطی، از دیرباز در زمینه های گوناگون مورد استفاده قرار گرفته است. در ادامه، کاربردهای این درخت ارزشمند به تفکیک دسته بندی شده اند.

۱. مصارف صنعتی، تجاری و ساختمانی

چوب و سایر اجزای این درخت در صنایع مختلف کاربرد فراوانی دارند. نام های تجاری رایج برای چوب این گونه شامل «چوب گزنه» (nettle wood) و «بریمجی» (brimji) است.

• چوب و الوار: چوب داغداغان بسیار محکم، انعطاف پذیر و بادوام است. این ویژگی ها آن را به یک الوار باارزش تبدیل کرده که به طور گسترده توسط خراط ها استفاده می شود. در گذشته از چوب آن در ساختمان سازی، مبلمان سازی و ساخت دسته های ابزارآلات کشاورزی بهره می بردند.
• صنایع دستی: شاخه های نازک و منعطف این درخت برای ساخت عصا بسیار مناسب هستند.
• تولید الیاف: از پوست تنه آن الیافی به دست می آید که می توان از آن برای طناب سازی استفاده کرد.
• تولید روغن صنعتی: از بذر آن یک روغن چرب استخراج می شود که به عنوان روان کننده و در ساخت صابون کاربرد دارد.
• رنگرزی: از پوست تنه آن یک رنگ زرد طبیعی به دست می آید.
• سوخت: چوب این درخت به عنوان یک سوخت عالی برای تولید گرما نیز محسوب می شود.

۲. مصارف خوراکی

میوه و بذر داغداغان از دیرباز به عنوان یک منبع غذایی محلی مورد استفاده بوده است.

• میوه: میوه آن شیرین است و به صورت خام یا پخته خورده می شود. طعمی آردی و دلپذیر دارد، هرچند گاهی آن را کمی بی مزه توصیف می کنند و از نظر تجاری ارزش کمی دارد. قطر میوه حدود ۱۰ میلی متر است و درون آن یک دانه بزرگ قرار دارد.
• بذر (دانه): بذر آن نیز به صورت خام یا پخته قابل مصرف است.
• روغن خوراکی: علاوه بر مصارف صنعتی، از بذر آن روغن خوراکی نیز استخراج می شود.

۳. مصارف دارویی و درمانی

در طب سنتی، از برگ ها، میوه ها و پوست تنه این درخت برای درمان بیماری های مختلف استفاده می شود.

• خواص عمومی: برگ ها و میوه آن دارای خاصیت قابض، نرم کننده (ملین) و مقوی معده هستند. گفته می شود میوه، به ویژه قبل از رسیدن کامل، از نظر دارویی تأثیر بیشتری دارد.
• درمان مشکلات گوارشی: جوشانده برگ و میوه برای انقباض غشاهای مخاطی و درمان اسهال، اسهال خونی، زخم های گوارشی و قولنج (کولیک) به کار می رود.
• درمان بیماری های زنان: این جوشانده در درمان آمنوره (قطع قاعدگی) و خونریزی های شدید قاعدگی و بین قاعدگی نیز استفاده می شود.
• بیماری های پوستی: در برخی مناطق (مانند هیمالیا)، پوست تنه را آسیاب کرده و پودر آن را به صورت موضعی برای درمان تومورها، جرب و سایر بیماری های پوستی به کار می برند.
• روش نگهداری: معمولاً برگ ها را در اوایل تابستان جمع آوری و برای استفاده های بعدی خشک می کنند.

۴. کاربردهای زیست محیطی و زینتی

داغداغان مدیترانه ای به دلیل سیستم ریشه ای قوی خود، برای جنگل کاری در زمین های دشوار و کنترل فرسایش به کار می رود؛ همچنین در محیط های شهری نیز کاربرد دارد، زیرا آلودگی هوای شهر را به خوبی تحمل کرده و برگ هایش به سرعت تجزیه می شوند. در شمال آفریقا یا هیمالیا، از داغداغان مدیترانه ای در کشاورزی برای تهیه علوفه، سوخت و الوار استفاده می شود.

مقاومت بالای این درخت آن را به گزینه ای ایده آل برای احیای محیط زیست و زیباسازی فضا تبدیل کرده است.

کنترل فرسایش: به دلیل سیستم ریشه ای قوی و گسترده، این درخت اغلب برای جنگل کاری در زمین های صخره ای و صعب العبور به منظور جلوگیری از فرسایش خاک کاشته می شود.

فضای سبز شهری: داغداغان درختی با عمر طولانی است و مقاومت بالایی در برابر آلودگی هوا دارد. به همین دلیل، اغلب به عنوان یک درخت زینتی و خیابانی در شهرها، به ویژه در جنوب اروپا، کاشته می شود.

درخت داغداغان نماد چیست

درخت داغداغان (Celtis australis) به دلیل قدمت، دوام و ویژگی های منحصربه فردش، جایگاه ویژه ای در فرهنگ، ادبیات و باورهای اقوام مختلف جهان یافته است. این درخت نه تنها به عنوان یک منبع طبیعی، بلکه به عنوان یک نماد فرهنگی و تاریخی نیز شناخته می شود.

لوتوس اساطیری در یونان باستان و ادبیات غرب

بسیاری از مورخان و گیاه شناسان معتقدند که داغداغان همان درخت «لوتوس» افسانه ای است که در نوشته های باستانی یونان به آن اشاره شده است. نویسندگان بزرگی چون هرودوت، دیوسکوریدس و تئوفراستوس میوه آن را شیرین، دلپذیر و سالم توصیف کرده اند.

شهرت این درخت در ادبیات کلاسیک با کتاب نهم «ادیسه» اثر هومر به اوج می رسد، جایی که اولیس به «لوتوس خواران» اشاره می کند؛ قومی که با خوردن میوه این درخت، خاطرات و شوق بازگشت به وطن را از یاد می بردند. این مضمون بعدها الهام بخش آلفرد تنیسون، شاعر شهیر انگلیسی، در سرودن شعر «لوتوس خواران» شد.

قداست در سنت اسلامی و خاورمیانه

در سنت اسلامی، درختان داغداغان مقدس شمرده می شوند. از چوب آن ها برای ساخت تعویذ و حرزهایی استفاده می شود که به باور مردم، قدرت دفع ارواح خبیث و شیاطین را دارند. اهمیت این درخت به حدی است که گفته می شود کهن سال ترین داغداغان های جهان در محوطه حرم شریف (کوه معبد) در اورشلیم قرار دارند.

نماد قدمت و استواری در ایران باستان

درخت داغداغان، که با نام «تا» نیز شناخته می شود، در فرهنگ ایران باستان از درختان مقدس و محترم به شمار می رفته است. در داستان ها و باورهای کهن آمده است که از این درخت برای نشانه گذاری محل دفن گنجینه ها و اموال ارزشمند استفاده می کردند. این باور به شکل های مختلف ادامه یافته است؛ چنانکه در میان اقوام ترکمن، مرسوم است که قطعه ای از چوب داغداغان را به شکلی خاص می تراشند و برای محافظت از کودک در برابر چشم زخم، به گردن او می آویزند.

شاهدی بر گذر زمان در اروپا

طول عمر استثنایی این درخت، آن را به شاهدی زنده بر تاریخ تبدیل کرده است. یک نمونه برجسته از این درختان کهنسال در مقابل کلیسای روستای فو-آمفو (Fox-Amphoux) در منطقه پرووانس فرانسه قرار دارد. این درخت عظیم در سال ۱۵۵۰ میلادی کاشته شده و بر اساس اندازه گیری های سال ۲۰۱۳، ارتفاع آن به ۱۸ متر و محیط تنه آن در ارتفاع سینه به ۵ متر رسیده است.

درخت داغداغان برای چشم زخم

درخت داغداغان، که در گویش های محلی زاگرس «تاوی» نامیده می شود، در فرهنگ اقوام لک، کرد و لر از قداستی ریشه دار برخوردار بوده و چوب آن به عنوان یک حرز و طلسم محافظ قدرتمند به کار می رود. مردم این مناطق با آویختن قطعه ای از چوب «تاوی» به خود، گهواره نوزادان و حتی حیوانات ارزشمندی مانند گاو و گوسفند، به دفع چشم زخم و جلب تبرک و خوش یمنی باور دارند؛ رسمی که نشان دهنده جایگاه عمیق این درخت در تأمین امنیت روانی و حفاظت از ارکان مهم زندگی روستایی و عشایری است.

گستره پراکندگی

Celtis australis گونه ای با پراکندگی گسترده است که در جنوب اروپا، غرب آسیا و شمال شرق آفریقا یافت می شود. در اروپا، جمعیت آن در مناطق شهری رو به کاهش است، اما مشخص نیست که آیا این روند در کل گستره پراکندگی گونه نیز مشابه است یا خیر. همچنین بعید است که این کاهش به حدی باشد که گونه را در یکی از دسته های در معرض تهدید قرار دهد. این گیاه در فهرست سرخ گونه های در معرض خطر IUCN (سال ۲۰۱۷) در دسته «کمترین نگرانی» طبقه بندی شده است.

جنوب اروپا – از پرتغال و اسپانیا تا رومانی و بلغارستان، و از طریق ترکیه و قفقاز؛ شمال آفریقا – مراکش، الجزایر، تونس.

عمر درخت داغداغان

یکی از شگفت انگیزترین و برجسته ترین ویژگی های درخت داغداغان (Celtis australis)، طول عمر بسیار بالای آن است. این درخت قادر است برای قرن ها زنده بماند و عمر آن معمولاً بین ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ سال تخمین زده می شود. این توانایی خارق العاده برای بقا، داغداغان را به یکی از کهنسال ترین و بادوام ترین درختان در زیستگاه های بومی خود تبدیل کرده و آن را به یک میراث زنده طبیعی و شاهدی بر گذر تاریخ بدل ساخته است.

خرید بذر درخت داغداغان

نحوه کاشت درخت داغداغان

Celtis australis زمانی که در خواب است، می تواند دماهای نسبتاً سرد، حداقل تا ۱۵- درجه سانتی گراد را تحمل کند، اما برای رسیدن کامل چوب خود به تابستان های گرم نیاز دارد. در مناطق ساحلی، مانند اروپای غربی که تابستان های عموماً خنکی دارند، این گیاه تحمل کمتری به سرما دارد و در زمستان بسیار مستعد خشکیدگی سرشاخه ها است.

این درخت در هر خاک نسبتاً خوبی رشد می کند و خاک لومی حاصلخیز با زهکشی خوب را ترجیح می دهد. در خاک های شنی خشک و خاک های فقیر از مواد مغذی نیز موفق است. درختان ریشه های عمیق و گسترده ای دارند و پس از استقرار، در برابر خشکی بسیار مقاوم هستند.

گفته می شود این گیاه همان میوه لوتوس باستانیان است. در داستان بازگشت اودیسه از تروی به آن اشاره شده و داستان روایت می کند که اگر کسی از این میوه بخورد، هرگز آن منطقه را ترک نخواهد کرد.

این درخت پاجوش دهی خوبی دارد.

گیاهان این جنس به طور قابل توجهی به قارچ عسلی (Honey fungus) مقاوم هستند.

تکثیر از طریق بذر درخت داغداغان

بهتر است بذر داغداغان به محض رسیدن در یک شاسی سرد کاشته شود. بذر انبار شده بهتر است به مدت ۲ تا ۳ ماه تحت سرمادهی قرار گیرد و سپس در اواخر زمستان یا اوایل بهار در گلخانه کاشته شود. نرخ جوانه زنی معمولاً خوب است، اگرچه بذر انبار شده ممکن است ۱۲ ماه یا بیشتر برای جوانه زنی زمان نیاز داشته باشد. بذر را می توان تا ۵ سال نگهداری کرد. به محض اینکه گیاهچه ها به اندازه کافی بزرگ شدند که بتوان آن ها را جابجا کرد، آن ها را به گلدان های مجزا منتقل کنید. برگ های گیاهچه ها اغلب لکه های سفید زیادی بدون کلروفیل دارند؛ این طبیعی است و گیاهان مسن تر برگ های سبز نرمال تولید می کنند. گیاهچه ها را در زمستان اول در یک شاسی سرد نگه دارید و در اواخر بهار یا اوایل تابستان بعد، آن ها را به زمین اصلی منتقل کنید. در اولین زمستان در فضای باز، از آن ها در برابر سرما محافظت کنید.