معرفی و روش نگهداری گل لیاتریس

لیاتریس یک گل زیبا و زینتی است که برای نگهداری در آپارتمان بسیار مناسب می باشد. عمری چند ساله دارد. بوم گاه و رستن گاه اولیه گل لیاتریس علفزارهای آمریکای شرقی و جنوبی می باشد. در بعضی از مناطق جهان گل لیاتریس را نماد شادی، لذت و برکت می دانند.

برای گل لیاتریس در حدود 40 گونه مختلف شناسایی شده است که فقط 3 گونه آن باقی مانده است. گیاه لیاتریس دارای بافت های سمی است و برخورد و تماس کودکان و حیوانات با بوته این گل ممکن است خطرناک باشد‌. زنبورها علاقه خاصی به این نوع گل داشته و جذب آن می شوند.

ساختار و مشخصات ظاهری گل لیاتریس:

گل لیاتریس با بذر یا تقسیم ریشه تکثیر شده و به شکل بوته ای رشد می کند. ریشه این گیاه از نظر ظاهری شبیه پیاز می باشند و ریشه های نازک و مویی شکل آن ها را به هم متصل می کنند. ساقه ای علفی دارد که برگ های باریک، دراز و نوک تیز از آن منشعب می شود.

گل های زیبای خوشه ای آن که تقریبا شبیه لوله می باشد به رنگ بنفش، قرمز، بنفش قرمز، صورتی و سفید می باشد. با گلبرگ های کروی و نرم در انتهای ساقه آن رشد می کند. زمان گلدهی لیاتریس از اواخر بهار شروع شده و تا اواسط تابستان ادامه پیدا می کند.

گاهی دوستداران گل نه فقط به خاطر گل آذین شمعی شکل که بلکه به دلیل عطر و بوی مطبوع آن، که ترکیبی از بوی یونجه تازه و وانیل است این گیاه را دوست دارند. مساعد بودن شرایط محیطی ممکن است باعث شود که گلدهی این گیاه تا اوایل پاییز هم ادامه پیدا کند.

ارتفاع این نوع گل در نهایت رشد درصورت فراهم بودن شرایط محیطی متغیر بوده و به 60 تا 120 سانتیمتر می رسد. از ویژگیهای خاص این گیاه می‌ توان به شاخ و برگ جذاب، جذب پروانه و زنبور، ماندگاری در گلدان و قابلیت استفاده در باغچه اشاره کرد.

شرایط فصلی و مراحل کاشت گل لیاتریس:

زمان مناسب برای کاشت گل لیاتریس فصل بهار می باشد. برای کاشت این گیاه ابتدا باید بذر مناسب آن تهیه شود. سپس محل کاشت که می تواند یک گلدان باشد با خاک مناسب پوشانده شود و بذر گیاه در عمق 5 تا 10 میلیمتری خاک قرار داده شده و روی آن با خاک نرم پوشانده شود.

اگر قرار باشد در یک محل بیش از یک نقطه کاشت وجود داشته باشد باید فاصله آن ها در حدود 10 تا 15 سانتیمتر باشد تا گیاه در آینده فضای کافی برای رشد داشته باشد. در پایان بستر خاک محل کاشت با آب پاش به صورت بارانی آبیاری می شود، تا فشار آب باعث جابجایی بذر و خاک نشود. برای سرعت بخشیدن به رشد بهتر است تا زمان جوانه زدن بذر، بستر خاک محل کاشت مرطوب نگاه داشته شود.

معمولا بعد از گذشت 14 تا 20 روز گیاه جوانه زده و شروع به رشد می کند‌ وقتی که گیاه رشد کرده و به حد مطلوبی رسید در صورت کوچک بودن جای کاشت می توان آن را جابجا کرده و به گلدان بزرگ تری منتقل نمود. این گیاه بیشتر به صورت کاشت در گلدان و باغچه استفاده دارد ولی به صورت گل شاخه بریده هم می توان از زیبای آن لذت برد.

یک دسته گل شاخه بریده از لیاتریس می تواند تازگی و طراوت خود را تا 1.5 هفته حفظ کند. حتی گل آذین های خشک شده این گیاه برای ساخت دسته گل های زمستانی بسیار مناسب می باشند.

شرایط نگهداری گل لیاتریس:

دمای مناسب برای رشد این گیاه بین 15 تا 35 درجه سانتیگراد کفایت می کند. محل کاشت و نگهداری این نوع گل باید جای پر نور و روشنی باشد‌، اما نباید به مدت طولانی در معرض تابش نور مستقیم خورشید باشد چون ممکن است باعث آسیب دیدن گیاه شود.

مصرف آب این گیاه در حد متوسط است که باید در یک دوره زمانی مشخص به صورت مرتب آبیاری شود. این گیاه در سال اول زندگی و رشد خود به آبیاری بیشتری نیاز دارد ولی به محض عبور از سال نخست گیاه در مقابل کم آبی مقاوم شده و می تواند خشکی خاک را به خوبی تحمل کند.

گیاه لیاتریس نسبت به گرما و رطوبت هوا در تابستان مقاوم است و آب و هوای گرم را کاملا تحمل می کند اما در زمستان اگر ریشه این گیاه در جای خیس یا غرقاب قرار داشته باشد ممکن است پوسیده شود. گیاه لیاتریس باید با انواع کود های معدنی تغذیه شود تا تازگی و طراوت آن بیشتر شود. این کار باید در سال سه بار تکرار شود.

در فصل بهار از کودهای حاوی ازت استفاده شود، و در تابستان دو نوبت یک نوبت کود حاوی فسفر و یک نوبت کود حاوی پتاسیم به بستر خاک محل کاشت اضافه شود تا گل شرایط مناسبی برای رشد داشته باشد. همچنین برای زیبایی منظره ظاهری گیاه، لازم است وقتی که عمر گل آذین های گیاه به پایان می رسد نسبت به هرس آن ها از گیاه اقدام شود تا در پایان گل دهی منظره زیبای سبز رنگی باقی بماند.

بیماری و آفات گیاه لیاتریس:

نگهداری و مراقبت از گیاه لیاتریس کار بسیار دشوار و سختی نیست چون این گیاه از مقاومت بالایی در برابر آفات و انواع بیماری برخوردار می باشد. لیاتریس تقریباً از همه حشرات مصون است، اما می تواند مستعد ابتلا به چندین بیماری از جمله لکه های برگ، پوسیدگی ساقه، کپک پودری و پژمردگی باشد.

برای جلوگیری از بروز بیماری، گیاهان باید به گونه ای قرار گیرد که گردش خوبی در هوا برای آنها وجود داشته باشد و بتوانند در معرض نور خورشید قرار بگیرند. اگر رکود رطوبت در خاک مشاهده شود، ممکن است پوسیدگی روی گل ظاهر شود. در این حالت، لازم است که تمام نواحی آسیب دیده در قسمت هوایی گل قطع گردد و تنها پس از آن بوته را با یک عامل قارچ کش می توان درمان کرد تا گیاه از سلامت خود را باز یابد.