علف چای با نام علمی Hypericum perforatum است و با نام‌های دیگری همچون گل راعی، گل هزار چشم، هوفاریقون و … نیز شناخته می‌شود. این گیاه علفی و دائمی است و از تیره گل راعیان است. روی این گیاه نقاطی قرمز رنگ وجود دارد که حاوی هیپریسین و ترکیبات وابسته است. در ایران این گیاه در مناطق کوهستانی رشد می‌کند. این گیاه بومی نواحی شمال آفریقا، جنوب آفریقا، جنوب آمریکا، آسیا، استرالیا، اروپا و نیوزلند است.
مشخصات ظاهری علف چای:
علف چای دارای شاخه‌های منشعب بسیار زیادی است. همچنین برگ‌های بیضوی و درازی دارد. گل‌های آن به رنگ زرد است که گلبرگ‌های زیادی دارد. از خصوصیات بارز این گیاه می‌توان به داشتن گلبرگ‌های زرد رنگی که روی آنها نقاط تیره قرمز متمایل به قهوه‌ای رنگی وجود دارد اشاره کرد. ارتفاع این گیاه به یک متر می‌رسد.
گلدهی این گیاه از اردیبهشت تا مهر ماه است. گل‌ها و بخش‌هاي هوايي این گياه قابل استفاده هستند. این گیاه در زمان گل دهی بسیار زیبا می‌شود و با بوی معطر خود فضا را عطراگین می‌کند.
گل زرد و شاخ و برگ
مراحل کاشت علف چای:
کاشت این گیاه از طریق بذر به دو روش مستقیم و غیر مستقیم انجام می‌گیرد که در ادامه به توضیح این دو روش می‌پردازیم.
روش کاشت مستقیم بذر علف چای:
برای این کار ابتدا به خاک مناسب یعنی خاک لومی شنی نرم نیاز است. مزرعه مناسب این کار را شخم زده و 20 سانتی متری بالای خاک را پیت ماس و کود دامی پوسیده مخلوط کنید. سپس بذرها را روی خاک بپاشید و برای تسریع جوانه زنی میتوانید بذرها را به مدت سه روز در دمای 2 تا 10 درجه سانتی‌گراد قرار دهید.
سپس بذرها را با آبپاش آبیاری کنید. بعد از گذشت 7 تا 28 روز بذرها شروع به جوانه زنی می‌کنند. بعد از جوانه زنی، گیاه را در هفته 2 تا 3 مرتبه آبیاری کنید. علف چای گیاهی مقاوم در هر آب و هوایی است و شرایط کمی سایه یا آفتاب کامل برای رشد آن مناسب است. بهترین زمان برای کاشت مستقیم فصل بهار است.
روش کاشت غیرمستقیم بذر علف چای:
برای کشت این گیاه به روش غیر مستقیم ابتدا به گلدانی نیاز دارید که زهکشی مناسبی داشته باشد. برای این کار بهتر است زیر گلدان را سوراخ کنید و با تعدادی سنگ درشت یا شن بپوشانید. سپس خاک مناسب کشت یعنی خاک لومی و پیت ماس و … اضافه کنید. توجه کنید که خاک نیز باید زهکشی خوبی داشته باشد.
در مرحله بعد بذرها را روی سطح خاک بپاشید و سپس روی آنها را با خاک نرم بپوشانید و با آبپاش آبیاری کنید. توجه کنید گلدان نباید خیلی با خاک پر شود زیرا هنگام آبیاری خاک از اطراف گلدان سر ریز می‌شود. بهترین زمان برای کشت غیر مستقیم فصل پاییز است.
گیاهان درمانی و دارویی
برداشت علف چای:
برای برداشت این گیاه پر خاصیت باید یک سال صبر کنید و بهتر است برداشت آن از سال دوم کشت یعنی درست زمانی که 50 درصد گل‌ها باز شده‌اند و بذردهی آنها شروع نشده است انجام بگیرد. برداشت هم به صورت دستی و هم به صورت مکانیزه انجام می‌گیرد.
خواص علف چای:
ضد میکروب و ویروس: عصاره این گیاه روی تعداد زیادی از میکرو ارگانیسم‌های مهم و بیماری زا اثر ضد میکروبی دارد. بر اساس مطالعات انجام شده علف چای خاصیت ضد ویروس آنفولانزا تیپ‌های A و B، ویروس تبخال نوع ۱ و ۲ و همچنین ویروس ایدز یا HIV و ویروس وزی کولیا استوماتیتیس دارد. همچنین این گیاه ضد میکروب‌های گرم منفی و مثبت همچون استرپتوکوک موتانس، اشرشیاکلی و همچنین میکروب‌های استافیلوکوک اورئوس و پز دوموناس آئروژینوزا است.
خاصیت ضد سوختگی و زخم: از عصاره گیاه علف چای در محصولاتی مثل پماد و لوسیون که خاصیت ضد زخم و ضد سوختگی دارند. همچنین ضد آفتاب‌ها و پمادهای ضد درد و ضد خونریزی سطحی استفاده می‌شود. در این محصولات از عصاره این گیاه همراه با دیگر گیاهان استفاده شود.
درمان بی خوابی یکی دیگر از خواص این گیاه است.
این گیاه دارای خاصیت خلط آوری است و باعث باز شدن صدا می‌شود.
از این گیاه برای درمان کزاز استفاده می‌شود.
جهت درمان اسهال و اسهال خونی مصرف می‌شود.
گیاه زرد و خواص آن
تقویت بدن و درمان ضعف جسمانی بدن
این گیاه قاعده آور است و مصرف آن برای بانوان بسیار مفید است.
خاصیت دیورتیک طبیعی علف چای باعث افزایش دفع ادرار و در نتیجه پیشگیری و بهبود سنگ کلیه می‌شود.
طبق تحقیقات این گیاه با کمک تنظیم ژن‌هایی که در سنتز چربی و همچنین اندازه سلول‌های چربی نقش دارند سبب کاهش وزن و لاغری می‌شود.
آزمایش‌های انجام شده بر روی موش‌های صحرائی نشان داده است که موش‌هایی که ۵ روز در هفته از عصاره این گیاه مصرف می‌کردند به میزان ۳۴ درصد نسبت به موش‌هایی که از عصاره این گیاه استفاده نمی‌کردند کمتر به بیماری‌های قلبی و عروقی مبتلا می‌شوند.
خاصیت ضد میکروبی و ضد التهابی این گیاه باعث می‌شود در درمان گلو درد مفید باشد.
عصاره این گیاه در جوان سازی پوست با کمک بهبود بخشیدن به خاصیت کشسانی پوست و همچنین رفع چین چروک موثر است.
می‌توان گفت مهم‌ترین خاصیت علف چای خاصیت ضد افسردگی آن است. هیپریسین‌های موجود در این گیاه می‌تواند انواع A و B منو آمینواکسیداز یا همان MAO را مهار کند و در نتیجه برای درمان افسردگی، بی خوابی یا بد خوابی، بی اشتهایی و همچنین احساساتی همچون خونسردی و بی احساسی غیر طبیعی، حس بی ارزشی و افسردگی‌های فصلی که معمولا در پاییز و زمستان بوجود می‌آیند استفاده شود.
تحقیقات انجام شده بر روی ۱۷۵۷ نفر که مبتلا یه افسردگی خفیف تا متوسط بودند نشان داد که مصرف این گیاه روی آنها تاثیر مثبت داشته و به درمان آنها کمک کرده است. روش‌های مصرف آن به صورت چای، جوشانده، تنتور، عصاره روان، قطره و قرص انجام می‌گیرد.
گل زرد
جمع بندی:
علف چای گیاهی علفی و دائمی است که دارای خواص درمانی فراوانی همچون درمان افسردگی، درمان گلو درد، درمان ضعف جسمانی بدن و … است. ما در این مقاله به معرفی این گیاه پرداختیم و مشخصات ظاهری آن را معرفی کردیم. همچنین با مراحل کشت آن آشنا شدیم که امیدواریم مورد توجه شما قرار گرفته باشد.