دیابت، یک نوع بیماری است که بدن شخص، نمیتواند به مقدار کافی و مطلوب انسولین مورد نیاز را تولید کند و یا حتی نمیتواند انسولینی که تولید شده را به درستی مورد استفاده قرار دهد که در این صورت گفته میشود شخص دچار دیابت شده است.
انسولین نام هورمونی است که در لوزالمعده و پانکراس تولید میشود که اگر به درستی نقش خود را ایفا نکند ممکن است مشکلاتی برای فرد ایجاد نماید. انسولین را مانند یک قند شکن تصور کنید که قندهای موجود در خانه را به قطعات کوچکتری تبدیل میکند. این عنصر نیز دقیقا مانند همان قندشکن، وظیفه خرد کردن و تکه تکه کردن مواد قندی وارد شده به بدن را بر عهده دارد و اگر نتواند وظیفهی خود را به خوبی انجام دهد ممکن است تمام قند وارد شده به بدن با همان شکل اولیه به تمام قسمتهای بدن حتی خون وارد شود.
کبد به عنوان مهمترین و بزرگترین عضو بدن به شمار میرود که علاوه بر وظیفههای دیگری که دارد یک وظیفه بسیار مهم دارد و آن هم این است که به محض ورود غذا به معده، انسولینی که بواسطه گلوکز ترشح میشود و مقداری از آن در کبد ذخیره سازی میشود یعنی به عبارتی وظیفه تصفیه مواد قندی را برعهده دارد و اگر این کار بدرستی صورت نگیرد فرد ممکن است به بیماری دیابت دچار شود.
در طب درمانی مدرن، دو نوع دیابت وجود دارد که به نام های دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 دسته بندی شده است. دیابت نوع یک، افرادی را درگیر میکند که بدنشان کمبود انسولین دارد و یا نمیتواند انسولین تولید کند و در دیابت نوع دو بدن فرد به انسولین پاسخ نمیدهد و به عبارتی نمیداند از انسولین دریافتی چگونه استفاده نماید.
همانطور که میدانید طب سنتی نباید نقطه مقابل طب مدرن باشد و باید این دو طب شانه به شانه و همراه هم در درمان بیماریها به کار گرفته شوند البته خوشبختانه در چند سال خیر به لطف آگاهی و مطالعات جدید به طب سنتی توجه ویژهای شده است و در دانشگاههای کشور بخش جداگانهای مربوط به حوزه طب سنتی معرفی گردیده است و این نهایت خشنودی و خردسندی را به همراه دارد.
به قهوه در طب سنتی بُنّه نیز گفته میشود و از آن به عنوان یک مایع غلیظ برای نوشیدن یاد کردهاند. طبع قهوه، ملین است و تمام رطوبتهای بدن را خشک میکند و برای رفع بلغم، رفع خستگی و در شرایط خاص برای رفع مشکلات معده مفید میباشد و با کاهش رطوبتهای مخصوص معده، سستی آن را از بین میبرد، سردردهای مختلف را درمان میکند و افسردگیها و حواسپرتیها را بهبود میبخشد و موجب میشود فرد احساس نشاط و سرزندگی نماید و برای رقیق کردن خلطها بسیار توصیه شده است.
در طب سنتی طبع سرد را برای قهوه مشخص کردهاند به همین خاطر بهتر است حین مصرف این نوشیدنی، چند قطره زعفران، گلاب و یا زنجبیل برای تعادل مزاج آن استفاده نمائید.
قهوه حاوی پلی فنول، آنتی اکسیدان، ویتامینهای گروه ب، پتاسیم، فسفر و منیزیم میباشد. مصرف قهوه در طول روز میتواند فوایدی برای بدنتان داشته باشد و باعث شود شما احساس خستگی کمتری داشته باشید و حواستان به درستی متمرکز شود.
این مایع سیاه و تلخ رنگ با وجود کافئین موجود در خود باعث میشود مدت زمان زیادی انرژی بدنی داشته باشید و همین انرژی زایی از شناخته شدهترین خواص آن است. قهوه به کاهش وزن کمک زیادی میکند. کاهش ابتلا به سرطانهای مختلف چون پروستات و کبد را در پی دارد.
کسانی که یک فنجان قهوه در روز مینوشند خطر ابتلا به آلزایمر در سنین پیری در آنها کمتر مشاهده شده است و افسردگی را نیز کاهش میدهد هم چنین قهوهی تلخ از پیشرفت دیابت نوع دو جلوگیری میکند که بحث موردنظر ما هم در همین رابطه است.
همانطور که برای مصرف هر چیزی باید حد تعادل رعایت شود در مصرف قهوه نیز به همین صورت است چرا که نوشیدن بیش از حد آن باعث میشود که بیخوابی زیادی را تجربه کنید، لاغری و رنگ پریدگی به سراغتان بیاید و با خشک شدن تمام رطوبتهای بدن، بیماریهای دیگر گریبانگیرتان شود.
افرادی با طبع خشک بهتر است از مصرف قهوه خودداری نمایند. خانمهای باردار هم سعی کنند تا حد امکان قهوه ننوشند و حتی کسانی که مشکلات گوارشی نیز دارند بهتر است به صورت خیلی محدود مصرف نمایند.
بحث سر این است که آیا افراد دیابتی میتوانند قهوه بنوشند و یا قهوه قابلیت این را دارد که بتواند از پیشرفت بیماری دیابت جلوگیری نماید؟ و اینکه قهوه در طب سنتی چه نقشی دارد و نوشیدن قهوه برای افراد دیابتی مفید است یا ضررهایی دارد؟
متخصصان تغذیه بهترین زمان مصرف قهوه را صبح بعد از خوردن کمی صبحانهی سبک پیشنهاد میدهند. سعی کنید هیچ وقت بصورت ناشتا اقدام به نوشیدن قهوه ننمایید.
طبق تحقیقات مختلفی که پیرامون قهوه و مصرف آن برای افراد دیابتی انجام شده، نتایج جالبی بدست آمده است که به این شکل است: قهوه برای افرادی که از دیابت نوع 1 رنج میبرند پیشنهاد خوبی نیست و برای این افراد زیاد توصیه نمیشود ولی بر عکس برای افرادی که دیابت نوع دو دارند مصرف روزانه قهوه توصیه شده است، حتی طبق همان تحقیقات مشخص شده که قهوه باعث کاهش ابتلا به دیابت نوع دوم میشود. حتی ممکن است در سالهای پیشرو قهوه را بخاطر وجود موادی که در خود دارد به عنوان جایگزین برای داروی انسولین معرفی نمایند.
طبق تحقیقات دیگری که انجام شده است ثابت شده که قهوه در دیابت نوع دو باعث کاهش تا 50 درصدی نیز شده است و این ماده تلخ ولی خوشمزه و خوش خاصیت به واسطهی تاثیری که در جذب انسولین دارد باعث میشود که رشد دیابت نوع دو محدود شود. این نوع دیابت که به یک معضل جهانی تبدیل شده است و حدود 250 میلیون در سراسر دنیا را تحت تاثیر قرار داده است اگر با نوشیدن فنجانهای قهوه جلوی پیشرفت و یا حتی ابتلایشان گرفته شود چه اتفاق مبارکی در جهان خواهد افتاد.
البته بهتر است این نکته نیز مدنظر قرار گیرد که قهوه بدون کافئین بیشترین و بهترین تاثیر را در کاهش و عدم ابتلا به دیابت نوع دو دارد.
البته به نظر میرسد باید مطالعات بیشتری در این باره صورت گیرد تا بهتر و دقیقتر بتوان گفت که چه مادهی مفیدی در قهوه وجود دارد که باعث کاهش دیابت می شود. ممکن به نظر میرسد که بدن هر فرد و ژن مربوط به آن نیز احتمالا نقش تعیین کنندهایی در کاهش دیابت داشته باشد چون در طی تحقیقات به عمل آمده معلوم شده است عدهای که بدنشان سوخت و ساز کمتری در قبال کافئین دارد نسبت به افرادی که متابولیسم کافئین بدنشان سریعتر صورت میگیرد با نوشیدن قهوه ممکن است قند خونشان به طرز عجیبی افزایش پیدا کند.
قهوه باعث میشود که پانکراس که خود غدهی تولید کنندهی انسولین است حساسیت بیشتری به گلوکز نشان دهد و باعث شود که این ماده کار خود را به درستی انجام دهد. وقتی که ما غذا و یا خوراکی مصرف میکنیم قند آن، بصورت گلوکز وارد بدن ما میشود و به سپس به سمت معده میرود، مصرف مرتب قهوه در این وضعیت باعث میشود که پانکراس مانع ورود قند، به خون شود و در نهایت قند خون نمیتواند بالا برود و وضعیت کاهشی خواهد داشت.
کافئین موجود در قهوه در اثر مصرف مدت زمان کوتاهی انسولین را بوسیله بوجود آوردن مادهای بنام اپی نفرین کم میکند و موجب می شود که غلظت گلوکز بیشتر شود و باعث میشود که فشار خون نیز افزایش یابد ولی عجیب است که طبق همین تحقیقات مشخص شده است که تمام این اثرات مخرب در پی مصرف طولانی مدت کاهش مییابد به نحوی که عکس این موضوع در صورت مصرف طولانی مدت مشاهده شده است و حتی باعث کاهش گلوکز نیز شده است.
در صورت مصرف دراز مدت باعث بوجود آمدن اثرات مفید چون کاهش چربیهای مضر و لاغری شده است، به طوریکه کافئین موجود در قهوه نورونهای عصبی مغز را دور زده و خستگی که منشاء مغزی داشته است را کاهش داده و انرژی فرد را بیشتر کرده است. البته کافئین موجود در قهوه شاید باعث کاهش قند خون نگردد بلکه عناصری به غیر از کافئین در قهوه وجود دارد که ممکن است نحوه کار گلوکز در بدن را تحت کنترل خود درآورند و موجب کاهش قند خون شوند.
کسانی که در طول روز و بمدت 1 ماه بصورت مداوم اقدام به خوردن قهوه نمودهاند مقدار انسولین بالاتری در مقابل افرادی که این کار را انجام ندادهاند دارند و تمام اینها به لطف مصرف مرتب و مداوم قهوه اتفاق خواهد افتاد و شما هیچ تاثیر مثبتی در رابطه با نوشیدن قهوه در طی چند روز نخواهید دید. یعنی به عبارتی مصرف دراز مدت سلامتی بهتر و بیشتری را تضمین میکند.
طب سنتی درمان بسیاری از بیماریهاست و حتی در شرایط زیادی به عنوان عامل پیشگیری کننده از بیماری نیز معرفی شده است. درمانهای بسیاری از طریق طب سنتی به داد مشکلات بشر رسیده است. قهوه و تمام مواد طبیعی که منشاء طبیعت را در خود جای دادهاند اهمیت بسیار زیادی در این طب دارند.
نخل شامادورا یا Parlor Palm در آمریکا یا با نام لاتین Neanthe bella یکی از پرطرفدارترین نخلهای سرپوشیده امروزی است.…
گیاه آنتوریوم که به آن برگ توری، دمگل، گل فلامینگو و گیاه فلامینگو نیز گفته میشود، به دلیل «گلهای قرمز»…
گازانیا گیاهی چند ساله در هوای گرم با گلهای کامپوزیت بزرگ در سایه های پر جنب و جوش زرد و…