پس زمینه گل داوودی
گل های داوودی می توانند از اواسط تیرماه تا زمان یخبندان کشنده، طیف وسیعی از رنگ های زنده و شاداب را به باغچه شما بیاورند. گل ها ممکن است در سایه هایی از رنگ زرد، نارنجی، قرمز، بنفش، برنزی، صورتی یا سفید باشند. آن ها از نظر شکل و اندازه متنوع هستند؛ از خوشه های کوچک و گرد «پومپون» گرفته تا گل های «تزئینی» منفرد به قطر حدود ۱۰ سانتی متر.
معمولاً گل های داوودی به صورت توده ای یا در گروه های کوچک کاشته می شوند. تقریباً هر فضایی در باغچه برای آن ها مناسب است. به دلیل ماندگاری بالای گل هایشان، داوودی ها هم در چیدمان های داخلی و هم در باغچه ها محبوب هستند.
پرورش این گیاهان آسان است و می توان آن ها را در سراسر ایران کشت کرد. حتی بدون مراقبت، آن ها معمولاً گل می دهند. با این حال، داوودی هایی که به آن ها رسیدگی نشود ممکن است دارای شاخه های ضعیف، برگ های زرد و تنها چند گل کوچک باشند.
گل های داوودی در بهار به صورت قلمه، در بهار و پاییز به صورت گیاهان بسته بندی شده، و در تمام طول سال به صورت گیاهان گلدانی به فروش می رسند.قلمه هایی که به خوبی ریشه دوانده اند، به سرعت در خاک مستقر می شوند و در همان سالی که کاشته می شوند، گل می دهند.
گیاهان بسته بندی شده با ریشه هایی که در گونی پیچیده شده اند فروخته می شوند. آن ها در زمان طبیعی گلدهی برای هر رقم خاص، شکوفا می شوند. اگر نمی خواهید برای پرورش قلمه ها وقت بگذارید، گیاهان بسته بندی شده با غنچه هایی که به خوبی رشد کرده اند را خریداری کنید. اگرچه داوودی های گلدانی خریداری شده از گل فروشی ها را می توان به باغچه خانه منتقل کرد، اما بیشتر این گیاهان از اولین زمستان جان سالم به در نمی برند.
گل داوودی
ارقام مقاوم ساقه های زیرزمینی یا استولون تولید می کنند که این داوودی ها را قادر می سازد سال به سال بدون نیاز به کاشت مجدد، باقی بمانند. معمولاً ارقام مقاوم در باغچه های خانگی به خوبی رشد می کنند.
ارقام غیرمقاوم سال به سال باقی نمی مانند. آن ها استولون های کمی تولید کرده یا اصلاً تولید نمی کنند؛ در اثر یخ زدن و آب شدن متناوب خاک در زمستان از بین می روند؛ یا آنقدر دیر در فصل گل می دهند که گل هایشان توسط یخبندان نابود می شود.
به همین دلایل، گل فروشان تجاری ارقام غیرمقاوم را در گلخانه ها یا زیر چارچوب های پوشیده از پارچه پرورش می دهند. شما می توانید برخی از ارقام غیرمقاوم را در باغچه خود پرورش دهید، به شرطی که از آن ها محافظت بیشتری به عمل آورید.
گل های داوودی بر اساس شکل و چیدمان گلبرگ ها طبقه بندی می شوند. در ادامه انواع اصلی و ویژگی های آن ها آمده است:
انواع تک پَر، پومپون، کوسنی و آنمون معمولاً داوودی های گل ریز یا باغچه ای هستند؛ این ها معمولاً ارقامی هستند که برای گلدهی قبل از یخبندان کشنده انتخاب شده اند. داوودی هایی که شکوفه هایی با قطر بیش از حدود ۷.۵ سانتی متر دارند، گل درشت محسوب می شوند. این ها معمولاً در شرایط گلخانه ای پرورش داده می شوند و ممکن است از انواع تک پَر، آنمون یا تزئینی باشند.
گل داوودی زیبا
گل های داوودی را در خاک حاصلخیز و با زهکشی خوب بکارید. گیاهان باید تمام روز در آفتاب کامل باشند.
هنگامی که داوودی های بسته بندی شده را در پاییز می خرید، آن ها را به قدری زود بکارید که ریشه ها قبل از زمستان مستقر شوند، حدود ۶ هفته. برای کاشت آن هایی که در بهار می خرید، تا پس از یخبندان های کشنده صبر کنید. ده روز تا دو هفته قبل از کاشت داوودی ها، بستر خاک را آماده کنید. خاک را تا عمق ۱۵ سانتی متر حفر کرده و نرم کنید؛ تمام کلوخ ها را خرد کنید. مواد آلی مانند پیت ماس، کمپوست یا کود دامی کاملاً پوسیده را با خاک مخلوط کنید. اگر خاک بسیار ضعیف است، از کود باغی ۵-۱۰-۵، ۷-۶-۵ یا مشابه آن استفاده کنید. حدود ۴۵۰ تا ۶۸۰ گرم در هر ۹ متر مربع استفاده کرده و آن را با خاک مخلوط کنید. درست قبل از کاشت داوودی ها، بستر خاک را دوباره بیل بزنید تا علف های هرزی که جوانه زده اند را از بین ببرید.
چاله ای به اندازه ای حفر کنید که گیاه یا قلمه داوودی در آن جای گیرد. هنگام کاشت، خاک را محکم در اطراف ریشه ها فشار دهید تا از ایجاد حفره های هوا بین ریشه و خاک جلوگیری شود. به طور کامل آبیاری کنید تا گیاه مستقر شود. ارقام کوتاه و پرپشت را با فاصله ۶۰ تا ۷۵ سانتی متر از هم بکارید؛ سایر داوودی ها را با فاصله ۳۰ تا ۴۵ سانتی متر از هم بکارید. یک لایه مالچ درشت یا لایه ای از شاخه های همیشه سبز روی خاک اطراف گیاهان قرار دهید. اگر داوودی ها را در پاییز می کارید، یک اینچ مالچ اضافی استفاده کنید.
گل های داوودی به سرعت متراکم و شلوغ می شوند. آن ها را هر ۲ سال یکبار تقسیم کنید یا از آن ها قلمه بگیرید.
پس از آخرین یخبندان کشنده در بهار، گیاهان را از خاک خارج کنید. مقداری از خاک را از روی ریشه ها بشویید. متوجه خواهید شد که چندین گیاه کوچک هر کدام با ریشه های خودگیاه قدیمی را احاطه کرده اند. گیاهان را با دقت از هم جدا کنید. گیاهان کوچک را در خاک تازه آماده شده در فضای باز بکارید. گیاهان قدیمی را دور بیندازید.
در بهار، از گیاهانی که قبلاً در باغچه مستقر شده اند، قلمه بگیرید. گلدان های کم عمق یا جعبه های چوبی را با ماسه تمیز یا محیط ریشه زایی استریل مانند پرلیت یا ورمیکولیت پر کنید. محیط ریشه زایی را کاملاً خیس کنید. برشی به عمق ۴ سانتی متر در آن برای قرار دادن هر قلمه ایجاد کنید. از گیاهان بیمار قلمه نگیرید. قلمه ها را در جایی نگه دارید که دما حدود ۱۸ درجه سانتی گراد باشد. قلمه های جدید را با پوشاندن آن ها با روزنامه برای یک یا دو روز از نور شدید خورشید محافظت کنید.
باغ گلهای داوودی
گل داوودی، با شکوه بی بدیل و رنگ های گرم و زنده اش، به حق ملکه باغچه پاییز نامیده می شود. درست زمانی که بسیاری از گیاهان طراوت خود را از دست می دهند، داوودی ها منظره ای چشم نواز از شکوفه های پرتراکم را به نمایش می گذارند. اگرچه این گیاه به مقاومت و سازگاری شهرت دارد و می تواند با حداقل توجه زنده بماند، اما دستیابی به آن بوته های پرپشت و توپی شکلی که ویترین گلفروشی ها را تزئین می کنند، نیازمند درک عمیق تری از نیازهای آن است. مراقبت از داوودی سفری است که از بهار آغاز می شود و موفقیت آن در پاییز، نتیجه مستقیم اقدامات هوشمندانه ای است که در طول فصل رشد انجام می شود.
این راهنما فراتر از اصول اولیه مانند آبیاری، نور و خاک مناسب قدم می گذارد و به دو تکنیک حیاتی می پردازد که سرنوشت گلدهی داوودی شما را رقم می زنند: سرزنی و غنچه گیری. درک اینکه چه زمانی و چگونه شاخه ها را سرزنی کنید تا گیاهی متراکم و پر از شکوفه های کوچک بسازید، یا چگونه غنچه های اضافی را حذف کنید تا انرژی گیاه صرف تولید گل هایی درشت و خیره کننده شود، کلید اصلی برای پرورش داوودی هایی در سطح حرفه ای است. علاوه بر این، مدیریت صحیح آفات و بیماری ها و آماده سازی گیاه برای زمستان گذرانی، تضمین می کند که این سرمایه گذاری شما در باغچه، سال به سال تداوم یابد و هر پاییز، پاداشی زیباتر از سال قبل به شما هدیه دهد.
در بیشتر مناطق، بارندگی آب کافی برای داوودی ها را فراهم می کند. اگر به نظر می رسد گیاهان به آب نیاز دارند، آن ها را آبیاری کنید؛ هرگز اجازه ندهید پژمرده شوند. حدود چهار هفته پس از کاشت، حدود ۴۵۰ تا ۶۸۰ گرم کود باغی ۵-۱۰-۵، ۷-۶-۵ یا مشابه آن را در هر ۹ متر مربع استفاده کنید. خاک را زیر و رو کرده و آبیاری کنید. اگر گیاهان به شدت رشد نمی کنند، بعداً در همان فصل با همان نرخ دوباره کوددهی کنید.
وقتی ارتفاع ارقام گل ریز به ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر رسید، نوک های در حال رشد و سبز روشن را بچینید تا شاخه زنی تشویق شود. اگر نوک های در حال رشد چیده نشوند، گیاهان ممکن است ساقه های بلند و ضعیفی تولید کنند که فقط چند گل می دهند. پس از سرزنی، شاخه های جدیدی در امتداد ساقه رشد خواهند کرد. تمام جوانه ها را هر دو هفته یکبار سرزنی کنید.
غنچه های داوودی های گل درشت را حذف کنید. با حذف غنچه های جانبی، رشد را در چند گل متمرکز کنید. وقتی ارتفاع گیاهان به ۱۲ تا ۱۵ سانتی متر رسید، نوک در حال رشد را بچینید. جوانه های جدیدی در امتداد ساقه رشد خواهند کرد. همه جوانه های جدید به جز ۲ یا ۳ عدد را جدا کنید. اجازه دهید آن هایی که باقی می مانند به شاخه تبدیل شوند. هر دو هفته یکبار، تمام جوانه های جانبی که از این شاخه ها رشد می کنند را حذف کنید. وقتی غنچه های گل ظاهر شدند، همه را به جز آن هایی که در سه اینچ بالایی شاخه قرار دارند، حذف کنید.
همانطور که این غنچه های بالایی رشد می کنند، به اولین غنچه یا غنچه تاجی توجه کنید. وقتی مطمئن شدید که سالم و به خوبی رشد کرده است، تمام غنچه های دیگر را بچینید. این کار را با خم کردن دقیق ساقه غنچه به سمت پایین و به پهلو با انگشت شست خود انجام دهید. ساقه باید به راحتی از محلی که به شاخه متصل است، بشکند.
اگر غنچه گل انتهایی آسیب دیده باشد، یا به نظر می رسد که رشد نخواهد کرد، آن را بچینید و دومین غنچه گل از نوک را باقی بگذارید. مراقب باشید که به غنچه گلی که باقی مانده آسیب نزنید یا آن را نشکنید. پس از حذف بقیه، غنچه جدیدی رشد نخواهد کرد.
تا زمان گلدهی به حذف شاخه های جانبی ادامه دهید.غنچه گیری در ارقام گل ریز باعث تولید گل های درشت نمی شود.
گیاهان بلند یا ضعیف را قیم بزنید. هر شاخه از ارقام گل درشت به حمایت نیاز دارد.
اگر باران های شدید و کوبنده یا طوفان تگرگ در منطقه شما رایج است، از داوودی های گل درشت با یک چارچوب پوشیده از پارچه نازک یا ورق پلاستیکی نرم محافظت کنید.
وقتی قسمت های بالایی گیاه پس از گلدهی خشک شدند، آن ها را تا سطح زمین قطع کنید. برگ های ریخته شده را جمع آوری کنید. مالچی را که هنگام کاشت اعمال کرده بودید، بردارید. تمام بقایا را بسوزانید. جوانه های جدید در اواخر پاییز شروع به رشد می کنند. آن ها را از یخبندان محافظت کنید؛ یک لایه مالچ جدید قرار دهید.
گل داوودی نارنجی
بیماری های زیادی به داوودی ها حمله می کنند. اگرچه بیماری ها به ندرت باعث مرگ گیاه می شوند، اما به آن آسیب رسانده و اغلب شکل ظاهری آن را خراب می کنند.
اساس یک برنامه موفق برای پیشگیری از بیماری در گل های داوودی، ایجاد محیطی است که از همان ابتدا برای رشد قارچ ها و عوامل بیماری زا نامناسب باشد. این استراتژی با انتخاب دقیق محل کاشت آغاز می شود؛ از کاشت داوودی ها در نقاط مرطوب، کم نور و سایه دار باغچه که رطوبت برای مدت طولانی باقی می ماند، جداً خودداری کنید. علاوه بر این، تراکم کاشت نقش حیاتی ایفا می کند. گیاهان را با فاصله مناسب از یکدیگر بکارید تا جریان هوا به راحتی بین شاخ و برگ ها گردش داشته باشد. این کار به خشک شدن سریع تر برگ ها پس از بارندگی یا آبیاری کمک شایانی می کند. تکمیل کننده این رویکرد، اصلاح عادت آبیاری است: همیشه در ساعات اولیه روز آبیاری کنید تا برگ ها فرصت کافی برای خشک شدن قبل از فرارسیدن شب را داشته باشند، زیرا برگ های مرطوب در طول شب، بستری ایده آل برای جوانه زدن و تکثیر اسپورهای قارچی مانند سفیدک پودری هستند.
گام بعدی در پیشگیری، رعایت بهداشت و نظافت مستمر در باغچه است. استفاده از قیم یا پایه های نگهدارنده برای گیاهان، به ویژه برای ارقامی که ساقه های بلندتری دارند، یک اقدام ساده اما بسیار مؤثر است. این کار نه تنها از شکستن ساقه ها جلوگیری می کند، بلکه شاخ و برگ های پایینی را از تماس با خاک مرطوب دور نگه می دارد و خطر انتقال بیماری های خاک زاد را به شدت کاهش می دهد. همزمان، بازرسی منظم گیاهان و حذف فوری هرگونه برگ، ساقه یا گل بیمار، خشک شده یا آسیب دیده ضروری است. این ضایعات گیاهی را هرگز روی زمین رها نکنید یا در کمپوست نریزید؛ بهترین راه، سوزاندن یا دور انداختن آن ها در کیسه های زباله در بسته است تا از انتشار مجدد عوامل بیماری زا جلوگیری شود.
در نهایت، برای اطمینان کامل، می توان از یک برنامه اسپری پیشگیرانه استفاده کرد. پس از اینکه گیاهان به خوبی در محل جدید خود مستقر شدند، یک برنامه منظم سم پاشی با قارچ کش های مناسب را هر ۷ تا ۱۰ روز یکبار، و همچنین پس از هر بارندگی شدید، آغاز کنید. برای افزایش کارایی اسپری و اطمینان از پوشش یکنواخت سطح برگ، افزودن حدود ۱/۳ قاشق چای خوری مایع شوینده ملایم یا صابون باغبانی به هر گالن از محلول، به شکستن کشش سطحی آب کمک کرده و باعث چسبندگی بهتر آن به برگ ها می شود. هنگام اسپری کردن، توجه ویژه ای به سطح زیرین برگ ها داشته باشید، چرا که بسیاری از آفات و قارچ ها در این قسمت پنهان می شوند. این برنامه سم پاشی را باید به محض اینکه غنچه ها شروع به نشان دادن رنگ کردند متوقف کنید تا از هرگونه آسیب احتمالی به گل های در حال شکفتن جلوگیری شود.
در بحث زیر، بیماری ها بر اساس نوع آسیبی که ایجاد می کنند، گروه بندی شده اند.
سفیدک پودری، زنگ، پوسیدگی غنچه و لکه برگی سپتوریا شکل برگ های داوودی را خراب می کنند. هر یک از این بیماری ها توسط قارچی ایجاد می شود که روی گیاه زندگی می کند. همه آن ها را می توان با گردپاشی یا اسپری کنترل کرد.
لکه های پودری و خاکستری-سفید روی برگ ها ایجاد می کند. بعداً، برگ ها زرد شده و پژمرده می شوند. به محض مشاهده بیماری، روی گیاه گوگرد ریز آسیاب شده بپاشید. هفته ای یکبار تکرار کنید تا غنچه ها رنگ بگیرند.
تاول های کوچک و قهوه ای روی سطح زیرین برگ ها ایجاد می کند. نواحی اطراف تاول ها سبز روشن می شوند. برگ ها پیچ خورده و می میرند. به محض مشاهده بیماری، روی گیاه گوگرد بپاشید. هفته ای یکبار اسپری یا گردپاشی کنید تا غنچه ها رنگ بگیرند.
پوسیدگی غنچه باعث می شود نوک های در حال رشد و غنچه ها نرم و قهوه ای شوند. غنچه های آلوده باز نمی شوند. ۷ روز یکبار تا درست قبل از گلدهی گیاه، از اسپری حاوی مخلوط بوردو استفاده کنید.
باعث می شود برگ ها قهوه ای، زرد یا مایل به قرمز شوند. سپس لکه های سیاه ایجاد می شود. عفونت از پایین گیاه شروع شده و به سمت بالا گسترش می یابد. هر ۷ تا ۱۰ روز یکبار گیاهان را با مخلوط بوردو اسپری کنید؛ تا زمانی که غنچه ها رنگ بگیرند ادامه دهید.
پژمردگی ورتیسیلیومی توسط قارچی ایجاد می شود که در خاک زندگی می کند. گیاهان بیمار معمولاً پژمرده، قهوه ای و کوتاه می شوند و گل های ضعیفی تولید می کنند. اگر گیاهان پژمرده نشوند، نواحی بین رگبرگ ها زرد می شود. گیاهان آلوده را حذف کرده و بسوزانید. در جایی که پژمردگی ورتیسیلیومی رخ داده است، داوودی نکارید.
کوتولگی داوودی، زردی آستر و عفونت نماتد برگی از رشد طبیعی جلوگیری می کنند. کنترل آن ها آسان نیست. گیاهان به شدت کوتاه شده را بیرون کشیده و فوراً بسوزانید.
کوتولگی داوودی:
توسط یک ویروس ایجاد می شود. گیاهان بیمار کوتاه می مانند؛ اغلب زودتر از گیاهان سالم گل می دهند. برگ ها به رنگ سبز روشن یا مایل به قرمز در می آیند. این ویروس ممکن است از طریق چاقویی که برای گرفتن قلمه استفاده می شود یا روی دستان شما هنگام سرزنی گیاهان به گیاهان سالم منتقل شود. با شستن کامل دستان و چاقوی قلمه زنی پس از لمس هر گیاه کوتاه شده، از انتشار آن جلوگیری کنید.
توسط ویروسی ایجاد می شود که توسط زنجرک ها به داوودی ها منتقل می شود. گیاهان بیمار گل های بدشکل و بسیاری از جوانه های کوچک و ضعیف تولید می کنند.
کرم های میکروسکوپی و انگلی هستند که از بسیاری از گیاهان باغی تغذیه می کنند. داوودی های آلوده به نماتد دارای لکه های تیره روی سطح زیرین برگ ها هستند. آن ها اغلب دارای نواحی قهوه ای بین رگبرگ ها هستند. برگ ها پژمرده و خشک می شوند، اما پس از مرگ به ساقه ها آویزان می مانند. گیاهان کوتاه شده و غنچه ها رشد نمی کنند. نماتدهای برگی می توانند ۳ سال یا بیشتر در برگ های مرده داوودی زندگی کنند. آن ها همچنین می توانند برای مدت طولانی در خاک زنده بمانند. داوودی های سالم را در خاکی که گیاهان آلوده در آن رشد کرده اند، نکارید. حداقل ۳ سال صبر کنید.
گونه های زیادی از حشرات به داوودی ها حمله می کنند. شته ها، سن های توری بال، مینوزهای برگ، تریپس ها و سن های گیاهی را می توان با مالاتیون کنترل کرد. دستورالعمل های روی برچسب حشره کش را دنبال کنید.
گل داوودی صورتی
در پایان، می توان گفت که پرورش گل داوودی تجربه ای بسیار ارزشمند و قابل دسترس برای هر باغبانی، از مبتدی تا حرفه ای، است. این گیاهان با وجود مقاومت ذاتی و توانایی بقا حتی با حداقل رسیدگی، پتانسیل واقعی خود را تنها زمانی به نمایش می گذارند که مراقبت های هدفمند و دقیقی روی آن ها اعمال شود. همانطور که در این راهنما تشریح شد، تفاوت میان یک بوته ضعیف با چند گل کوچک و یک نمایش باشکوه از شکوفه های پرپشت و سالم، در توجه به جزئیات نهفته است. انتخاب گونه مناسب با آب و هوای منطقه، آماده سازی صحیح خاک، و از همه مهم تر، اجرای تکنیک های کلیدی مانند سرزنی برای ارقام گل ریز و غنچه گیری برای ارقام گل درشت، اقداماتی اساسی هستند که مستقیماً بر کیفیت و کمیت گلدهی تأثیر می گذارند و زیبایی باغچه پاییزی شما را تضمین می کنند.
فراتر از مراقبت های فصلی برای رشد و گلدهی، سلامت بلندمدت و پایداری بوته های داوودی نیازمند رویکردی هوشمندانه و پیشگیرانه در برابر آفات و بیماری ها است. رعایت بهداشت باغچه، ایجاد گردش هوای مناسب بین گیاهان و اقدام به موقع برای کنترل مشکلاتی مانند سفیدک پودری یا شته ها، از بروز آسیب های جدی جلوگیری می کند. علاوه بر این، تکثیر گیاه هر دو سال یکبار از طریق تقسیم بوته، نه تنها روشی برای جوان سازی و حفظ قدرت گیاه مادر است، بلکه فرصتی عالی برای گسترش مجموعه داوودی های شما فراهم می آورد. با به کار بستن این اصول، هر علاقه مندی می تواند از حضور دائمی و چشم نواز این نماد زیبای پاییز در باغچه خود برای سال های متمادی لذت ببرد.
آیا گل داوودی یک گیاه چندساله است و سال بعد دوباره رشد می کند؟
بله، اما بستگی به نوع آن دارد. داوودی های باغچه ای که مقاوم به سرما هستند، گیاهانی چندساله محسوب می شوند. این گونه ها ساقه های زیرزمینی (استولون) تولید می کنند که به آن ها اجازه می دهد زمستان را پشت سر بگذارند و در بهار دوباره جوانه بزنند. در مقابل، داوودی های گلخانه ای یا گلفروشی اغلب برای گلدهی یکباره و زیبا پرورش داده شده اند و مقاومت کمی در برابر سرمای زمستان دارند و معمولاً به عنوان گیاه یکساله در نظر گرفته می شوند.
چرا ساقه های گل داوودی من بلند و بی قواره شده و گل کمی دارد؟ راز پرپشت شدن آن چیست؟
دلیل اصلی این مشکل، عدم انجام سرزنی است. برای اینکه گیاه داوودی شما پرپشت و پر از گل شود، باید از اوایل بهار، زمانی که ارتفاع آن به حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر رسید، نوک های در حال رشد آن را بچینید. این کار باعث تحریک رشد شاخه های جانبی می شود. این عمل را باید هر دو هفته یکبار تکرار کنید و نهایتاً تا اوایل تیرماه (بسته به گونه) متوقف کنید تا گیاه فرصت غنچه دادن برای پاییز را داشته باشد.
آیا می توانم گل داوودی گلدانی که در پاییز خریده ام را در باغچه بکارم؟
بله، اما برای افزایش شانس زنده ماندن آن در زمستان، باید آن را حداقل ۶ هفته قبل از اولین یخبندان شدید در باغچه بکارید. این کار به گیاه فرصت می دهد تا ریشه های خود را در خاک مستقر کند. همچنین، پس از کاشت، یک لایه مالچ ضخیم در اطراف پایه گیاه بریزید تا از ریشه ها در برابر سرما محافظت کند. با این حال، به یاد داشته باشید که موفقیت این کار، به خصوص برای داوودی های گلفروشی، تضمینی نیست.
بهترین مکان برای کاشت داوودی کجاست و چقدر به آب نیاز دارد؟
گل داوودی به آفتاب کامل (حداقل ۶ ساعت نور مستقیم خورشید در روز) و خاکی با زهکشی بسیار خوب نیاز دارد. خاک های خیس و غرقابی به سرعت باعث پوسیدگی ریشه می شوند. در مورد آبیاری، خاک را مرطوب نگه دارید اما خیس نکنید. بهترین روش این است که اجازه دهید سطح خاک کمی خشک شود و سپس آبیاری عمیق انجام دهید. هرگز اجازه ندهید گیاه از تشنگی پژمرده شود.
بعد از اینکه گل های داوودی در پاییز خشک شدند، با گیاه چه کار باید بکنم؟
پس از پایان فصل گلدهی و زمانی که شاخ و برگ ها در اثر سرما خشک و قهوه ای شدند، ساقه ها را تا چند سانتی متری سطح زمین هرس کنید. تمام برگ ها و ساقه های بریده شده را از اطراف گیاه جمع آوری کنید تا از بروز بیماری در سال بعد جلوگیری شود. سپس یک لایه مالچ (مانند کاه یا برگ خشک) به ضخامت چند سانتی متر روی پایه گیاه بریزید تا از جوانه های جدید در برابر سرمای زمستان محافظت کند.
علت لکه های سفید پودری روی برگ های داوودی چیست و چگونه آن را درمان کنم؟
این لکه ها نشانه بیماری قارچی سفیدک پودری است. این بیماری معمولاً در شرایط مرطوب و زمانی که گردش هوا در اطراف گیاه ضعیف است، شایع می شود. برای پیشگیری، گیاهان را با فاصله مناسب از هم بکارید و هنگام صبح آبیاری کنید تا برگ ها تا شب خشک شوند. برای درمان، می توانید از اسپری های قارچ کش حاوی گوگرد استفاده کنید و برگ های به شدت آلوده را جدا کرده و از بین ببرید.
دیفن باخیا، که معمولاً با نام عصای گنگ (Dumb Cane) شناخته می شود، یک گیاه آپارتمانی محبوب است که به…
فوجیا (Feijoa sellowiana)، که با نام Acca sellowiana نیز شناخته می شود، یک درختچه همیشه سبز است که بومی آمریکای…
بید مجنون (Weeping willow)، با شاخه های آویزان و منظره ای خیال انگیز، همواره در قلب دوست داران طبیعت جای…