بذر درخت گز

درخت گز با نام علمی Tamarix گیاهی چند ساله است. این درخت در اکثر کشور‌ها از جمله ایران قابل پرورش است، اما بیشتر در مناطق بیابانی و در بستر روخانه‌های شور و قلیایی رشد می‌کنند. ریشه این گیاه توانایی استفاده از آب‌های سطحی را دارد از این رو عمر این درخت بسیار طولانی است و ممکن است بیش از هزار سال عمر کند. شیرینی گز اصفهانی از شیره ترشح شده از شاخه‌های این درخت تهیه می‌شود که این شیره با نام گز انگبین شناخته می‌شود.علاوه بر این درخت گز دارای کاربردهای صنعتی بسیاری مانند تولید تخته خرده چوب، ساخت سقف اسطبل، ساخت درب منازل و … است. از آفات این گیاه می‌توان به پروانه تار عنکبوتی، پروانه برگ‌خوار، پسیل گز، شپشک گز و سوسک‌های چوب‌خوار اشاره کرد.

مشخصات ظاهری درخت گز:

درخت گز به صورت درختچه‌ای رشد می‌کند و ارتفاعی بین ۵ تا ۱۰ متر دارد. قطر این درخت در حدود ۳۰ سانتی بوده و انشعاب زیادی دارد. چوب گز سفت و شکننده است که قسمت خارجی آن به رنگ سفید و قسمت داخلی آن به رنگ قرمز می‌باشد. این درخت دارای شاخه‌های قوسی شکلی به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای است. برگ‌های این درخت کوچک، سوزنی و رنگی مانند سفید دارند. ظاهر این برگ‌ها شبیه لوزی بوده و نوک ‌تیز هستند. گل‌های صورتی رنگ آن به صورت گل آذین‌های خوشه‌ای در فصل بهار و پاییز شکوفا می‌شوند. این گل‌ها دارای پنج پرچم هستند که به لوب‌های دیسک‌ مانند متصل می‌شوند.

فصل کاشت درخت گز:

بذر این درخت در فصل بهار کاشته می‌شود.

میزان بذر مورد نیاز برای هر متر مربع:

بذرها باید در فاصله ۴ الی ۶ متری از یکدیگر کاشته شوند. عمق مناسب کاشت این بذرها بین ۰.۵ تا ۱ سانتی‌متر است که با توجه به این موارد میزان بذر مورد نیاز محاسبه می‌شود.

شرایط کاشت درخت گز:

درخت گز از روش‌های گوناگونی مانند کاشت بذر، قلمه زدن و پاجوش قابل تکثیر است. بذرهای این گیاه درون میوه‌های کپسول مانند آن قرار دارند و به صورت دانه‌هایی کرک‌دار هستند که این کرک‌ها باعث به حرکت درآمدن و انتقال بذرها به نقاط دیگر می‌شوند. این بذرها به سرعت قوه‌ی نامیه خود را از دست می‌دهند بنابراین بهتر است که درون ظرف در بسته نگهداری شوند. قبل از کاشت، بذرها باید به مدت یک الی دو روز در آب ولرم خیسانده شوند. سپس آن‌ها را در عمق مناسب و در زیر لایه نازکی از خاک بکارید.

بذرهای درخت گز تا قبل از جوانه زنی باید هر روز و به صورت مرطوب آبیاری شوند. در کل این گیاه به آبیاری کمی نیازمند است. حدود ۸۹ درصد از بذرهای کاشته شده جوانه می‌زنند و ۳ تا ۵ سال طول می‌کشد تا این درخت بالغ شود. این گیاه برای رشد به خاک‌های شنی و ماسه‌ای که زهکشی بالایی دارند نیازمند است. در صورت کاشت در گلدان بهتر است از خاک لومی استفاده شود. درخت گز مقاومت بالایی در مقابل گرما و بی‌آبی دارد بنابراین دمای مناطق گرمسیری و نور کامل آفتاب را برای رشد و نمو می‌پسندد.

خواص درخت گز:

درخت گز دارای خواص بی شماری می باشد که در ادامه به بیان آنها می پردازیم.

• تانن ماده‌ای است که نقش قابض کنندگی دارد. پوست این درخت منبع غنی تانن است بنابراین جوشاندن و مصرف آن باعث بهبود بیماری اسهال می‌شود.
• طبع این گیاه گرم و خشک است در نتیجه دمنوش برگ‌های آن می‌تواند به درمان و بهبود سرما خوردگی کمک کنند.
• در درمان سوختگی بسیار مفید است بدین منظور یک تکه از چوب این درخت را سوزانده و خاکستر آن را روی محل سوختی بمالید.
• این گیاه به حفظ پوشش گیاهی مناطق بیابانی کمک کرده و کاشت آن در این مناطق از انتقال خاک توسط آب و باد جلوگیری می‌کند.
• غرغره کردن پوست کوبیده درخت گز و مخلوط کردن آن با سرکه باعث تسکین درد دندان می‌شود، علاوه بر این بوی بد دهان و چرک لثه را برطرف می‌کند‌.
• از این گیاه در درمان بیماری یرقان یا زردی که عامل آن ضعف کیسه صفرا است استفاده می‌شود بدین منظور پوست درخت را جوشانده و مصرف می‌کنند.
• استفاده از شهد این گیاه از پیری و سفیدی زودرس موها جلوگیری می‌کند.
• دمنوش برگ درخت گز در درمان گرفتگی صدا موثر بوده و خلط‌های خونی سینه را از بین می‌برد.

عوارض درخت گز:

مصرف گیاهی این درخت در دوران بارداری خطرناک بوده و منجر به سقط جنین می‌شود همچنین مصرف بیش از حد شیره این گیاه تارهای صوتی را از کار می‌اندازد.

کاشت درخت غیر مثمر

نور مناسب: آفتاب کامل	خاک مناسب: شور قلیایی ، شنی،رسی	دمای مناسب: بین 45-25 درجه	آبیاری مناسب: متوسط
فاصله کاشت: 6-4 متر	دوره زندگی: چند ساله	دوره بلوغ: 5-3 سال	ارتفاع گیاه: 15-10 متر