بذر عدس دیم ریز

عدس دیم ریز از خانواده حبوبات می باشد و بصورت دیم کاشته می شود. با بذر تکثیر شده و عمر آن یک سال زراعی است. زمان کاشت عدس ریز بصورت دیمی در زمین های بزرگ اوایل پاییز و زمان برداشت آن در اوایل تابستان می باشد. از عدس برای پخت و پز و تهیه انواع غذا استفاده می شود. عدس مزه خوب و مطبوعی دارد که پخت آن بصورت مجزا به شکل غذای عدسی طرفداران خاص خود را دارد و بصورت مکمل هم در انواع غذا ها کاربرد دارد. عدس سرشار از آهن است و از ارزش غذایی بالایی در سبد غذایی خانوار برخوردار می باشد. در صورت فراهم بودن شرایط محیطی و اقلیمی عدس ریز دیم قابلیت رویش در اکثر مناطق آب و هوایی را دارد.

مشخصات ظاهری عدس دیم ریز:

عدس دیم ریز با بذر تکثیر شده و بصورت بوته کوچک رشد می کند. ساقه ای کوتاه و علفی دارد که به مرور سفت می شود و به شکل چوبی تبدیل می گردد. عدس بوته ای تقریبا ایستاده دارد که شاخه های زیادی از آن منشعب می شود و برگ های مرکب با دمبرگ کوتاه دارد. وقتی گیاه به بلوغ می رسد گل های کوچک با گلبرگ های درفش سفید بر روی شاخه های آن شکفته می شود که به مرور بارور شده و به غلاف هایی که عدس درون آن است تبدیل می شود. دانه های عدس گرد و کوچک است که رنگ آن سبز یا سبز تره می باشد. عمر این گیاه چند ماه بوده و از رشد نسبتا سریعی برخوردار می باشد.

شرایط کاشت عدس دیم ریز:

برای کاشت عدس دیم ریز ابتدا باید عدس ریز با کیفیت مناسب تهیه شود. سپس زمین محل کاشت شخم زده شده و آماده گردد بذر گیاه در عمق 3 تا 5 سانتیمتری خاک قرار داده شود. در زمین های دیمی اولین آبیاری به وسیله بارش باران است ولی بصورت کاشت در گلدان یا باغچه، پس از کاشت، بستر خاک محل کاشت با آبپاش بصورت بارانی آبیاری می شود.

معمولا بعد از گذشت 7 تا 14 روز گیاه جوانه زده و شروع به رشد می کند.‌ وقتی که جوانه ها به حد مطلوبی از رشد رسیدند. باید جوانه های معیوب و ضعیف بصورت متناوب حذف شوند تا فاصله بین آن ها به 10 تا 20 سانتیمتر برسد تا گیاه در آینده فضای کافی برای رشد داشته باشد. دمای مناسب برای رشد این گیاه در حدود 22 تا 28 درجه سانتیگراد می باشد. محل کاشت و نگهداری این گیاه باید طوری باشد که حداقل روزانه بین 5 تا 7 ساعت از نور مستقیم خورشید بهره مند شود.

خواص و مزایای عدس دیم ریز:

مصرف عدس خطر ابتلا به مشکلات قلبی عروقی را کاهش می‌دهد. حاوی آنتی ‌اکسیدان‌ های است که بیشتر متعلق به خانواده‌ فلاوونوئید ها می‌ باشند. این آنتی ‌اکسیدان ‌های به ویژه در پوشش بیرونی عدس قرار دارند. بر اساس نتایج پژوهش ها زمانی که عدس خیس یا پخته می‌شود میزان آنتی اکسیدان کاتچین موجود در آن نیز افزایش پیدا می‌ کند. مانند دیگر اعضای خانواده‌ حبوبات سرشار از فیبر می‌ باشد.

باید بدانید که هر پیاله عدس پخته شده حاوی حدود 4.5 گرم فیبر می ‌باشد. فیبرهای محلول در آب موجود در عدس می ‌تواند شما را از گزند بیماری‌های قلبی عروقی در امان نگه دارد. به خاطر اینکه این فیبرها به کنترل میزان کلسترول خون کمک می‌ کنند. منبع فوق ‌العاده فسفر، منگنز و مس محسوب می ‌شود. باید بدانید که مس برای ساخت هموگلوبین و کلاژن (پروتئین لازم برای ساخت و احیای بافت‌های بدن) لازم و ضروری است. منیزیم موجود در عدس برای رشد بافت استخوان ها و ساخت پروتئین، پیشگیری از گرفتگی عضلات، سلامت دندان ها و عملکرد سیستم ایمنی بدن لازم است.

کاشت بذر عدس

نور مناسب: آفتاب کامل	خاک مناسب: خاک سبک و غنی	دمای مناسب: بین 45-15 درجه	آبیاری مناسب: متوسط
فاصله کاشت: 35-25 سانتیمتر	دوره زندگی: یک ساله	دوره بلوغ: 130 روزه	ارتفاع گیاه: 20-50 سانتیمتر