ساگوارو با نام علمی Carnegiea gigantea شناخته می‌شود گیاهی از خانواده کاکتوس‌ها است و زیست چند ساله دارد. این گیاهان یکی از معروف‌ترین کاکتوس‌های موجود در دنیا هستند. زیستگاه اصلی این گیاه بیابان سونورا است که در جنوب غربی ایالات متحده آمریکا و شمال مکزیک قرار دارد. سرخ پوستان بومی این مناطق، برای ساخت منازلشان از دنده‌های این کاکتوس استفاده می‌کنند. گل‌های این گیاه به عنوان نماد ایالت آریزونای آمریکا شناخته می‌شوند. در آریزونا کندن یا از بین بردن گل‌های این کاکتوس جرم محسوب شده و حبسی ۲۵ ساله به دنبال دارد.
مشخصات ظاهری ساگوارو:
ساگوارو عمر طولانی دارند و بیش از ۲۵۰ سال قادر به زندگی هستند. ظاهری شبیه درخت دارند. ساقه‌ی بشکه ای این کاکتوس به رنگ سبز تیره یا قهوه‌ای دیده می‌شود. در این گیاه پر‌ه‌هایی به موازات ساقه رشد می‌کند که سطح آن‌ها از خار پوشیده شده است. این پره‌ها در هنگام بارندگی با جذب آب بزرگ شده و به طرفین گسترش می‌یابند. خارهای این گیاه طولی در حدود ۵ سانتی‌متر دارد. این گیاه می‌تواند تا ارتفاع ۱۲ متری رشد کند و در بیشترین حالت قطر آن‌ها به ۳ متر می‌رسد. با این حال رشد بسیار کندی دارند به طوری که در ۱۵ سال اول زندگیشان فقط ۳۰ سانتی‌متر رشد می‌کند.
پرندگانی مانند جغد، دارکوب، ژیلا، فنج و سوسو در داخل سوراخ‌های این کاکتوس لانه سازی می‌کنند. تن جوش‌های این گیاه بعد از پنجاه سالگی و گل‌های آن بعد از سی سالگی ظاهر می‌شوند. فصل شکوفایی گل‌های این کاکتوس بهار است و به رنگ‌های سفید یا کرمی قابل رویت هستند. گرده افشانی این گل‌ها در روز توسط فاخته‌ها و در شب توسط خفاش‌ها انجام می‌شوند. گل‌های بارور میوه تخم مرغی و سبز رنگی تولید می‌کنند. این میوه‌ها بعد از رسیدن پاره شده و بذرهای سیاه رنگی را در محیط پخش می‌کنند.
فصل کاشت ساگوارو:
این گیاه مقاومت بالایی در برابر تنش‌های محیطی مانند سرما و گرما دارد از این رو در هر فصلی قابل کاشت هستند.
میزان بذر مورد نیاز برای هر متر مربع:
بذرهای ساگوارو با فاصله ۱ الی ۲ سانتی‌متری از یکدیگر کاشته می‌شوند با توجه به این موضوع میزان بذر مورد نیاز خود را محاسبه کنید.
شرایط کاشت ساگوارو:
ساگوارو از طریق بذر و تن جوش قابل تکثیر است. جهت کاشت بذر یک گلدان تهیه کنید انتهای گلدان را به منظور افزایش زهکشی سوراخ کنید. ۱ الی ۲ سانتی‌متر انتهایی گلدان را با خاک شنی پر کنید. سپس مخلوطی از خاک لومی و ماسه تهیه کنید و آن را به مدت ۳۰ دقیقه درون ماکروفر قرار دهید تا رطوبت آن کاهش یابد.
بعد از اینکه خاک خنک شد بقیه گلدان را با آن پر کنید. سپس بذرها را در فاصله مناسب و به صورت سطحی بکارید و یک درپوش پلاستیکی روی آن‌ها قرار دهید. گلدان را به محیطی با دمای ۲۰ الی ۳۰ درجه سانتی‌گراد منتقل کنید.
در صورت مساعد بودن شرایط بذرها بعد از ده روز جوانه می‌زنند. در این حالت می‌توانید درپوش را بردارید و اجازه دهید که گیاه به رشد خود ادامه دهد. در صورتی که نور دریافتی کم باشد گیاه باریک و کم قطر می‌شود. از این رو باید در مکانی پر نور نگهداری شوند. آن‌ها را سالی یک بار با کود تغذیه کنید.
این گیاه به آبیاری منظمی نیاز دارد در بین دو آبیاری اجازه دهید که سطح خاک کاملا خشک شود. در روش تن جوش، می‌توانید تن جوش‌های گیاه بالغ را جدا کنید. بعد از این که انتهای آن خشک شد در خاکی با زهکشی مناسب بکارید و تا زمان ریشه زایی سطح خاک را مرطوب نگه دارید.
خواص ساگوارو:
میوه این کاکتوس جز غذای مرسوم مردم محلی محسوب می‌شود و دارای خواص بسیاری هستند. این خواص عبارتند از:
- سرشار از ویتامین C هستند که نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارد.
- حاوی مقادیر قابل توجهی کلسیم هستند و به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کنند.
- با کاهش دادن فشار خون احتمال سکته قلبی را کاهش می‌دهند.
- به درمان بیماری‌هایی مانند نقرس و التهاب مفاصل کمک می‌کند.
- خاصیت ضد دیابتی دارند و باعث کاهش سطح قند خون می‌شوند.
عوارض ساگوارو:
افرادی که داروی ضد دیابتی مصرف می‌کنند از خوردن این میوه اجتناب کنند زیرا که افت شدید قند خون را در پی دارد.
مصرف این گیاه به کودکان و زنان باردار توصیه نمی‌شود.
نقد و بررسی‌ها
Clear filtersهنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.