بذر گوجه فرنگی دیابولیک

گوجه‌فرنگی دیابولیک (هوای آزاد) گونه‌ای از گوجه‌های میان‌رس که دارای میوه‌های گرد و کروی است. از طریق بذر تکثیر شده و کاشت آن در فضای باز انجام می‌شود. از این گوجه برای مصارف آشپزی، سالاد و خوردن استفاده می‌شود و مورد پسند بازار است.

مشخصات ظاهری گوجه فرنگی دیابولیک:

گوجه‌فرنگی دیابولیک (هوای آزاد) در فضای باز و تا اندازه متوسط رشد می‌کند. وزن میوه‌های آن بین ۱۱۰ تا ۱۵۰ گرم، متغیر است. این گیاه دارای خواص بی‌شمار و ویتامین‌های گوناگونی است. به‌خاطر اینکه بوته گوجه‌فرنگی دیابولیک (هوای آزاد) پربرگ است، از آفتاب‌سوختگی میوه، جلوگیری می‌کند. گوجه‌فرنگی دیابولیک (هوای آزاد) گل‌های زرد رنگی دارد و تا فصل سرما یعنی فصل پاییز میوه می‌دهد. از ویژگی‌های آن آبدار بودن و خوش‌طعمی آن است. میوه گوشتی آن دارای دانه‌های بسیار کم و رنگی قرمز است.

فصل کاشت گوجه‌فرنگی دیابولیک:

اگر گوجه‌فرنگی دیابولیک (هوای آزاد) به صورت مستقیم، در زمین اصلی کاشته شود، زمان کاشت آن فصل بهار است. اگر به صورت غیر مستقیم و نشایی کاشته شود، نشاء آن را بعد از فصل زمستان به زمین انتقال می‌دهند.

میزان بذر مورد نیاز در هر متر مربع:

میزان فاصله این گیاه، موقع کاشت حدود ۴۵ تا ۶۰ سانتی‌متر است. در عمق ۴ تا ۸ میلیمتر و نهایتا یک‌سانتی‌متری خاک کاشته می‌شود. از این نکته برای محاسبه مقدار بذر مورد نیاز در هر متر‌ مربع استفاده شود.

شرایط کشت گوجه فرنگی دیابولیک:

گوجه‌فرنگی دیابولیک (هوای آزاد) به دو صورت کاشته می‌شود کاشت در زمین اصلی که باید هم‌زمان با بهار باشد و به سرما نخورد. کاشت در خزانه که به‌صورت نشاء است. با به کارگیری روش دوم گلدانی را با خاک غنی و مناسب، پرکرده و بذرها را روی خاک قرار داده، آن گاه لایه‌ای از خاک و کود روی بذرها می‌ریزیم. گلدان را آبیاری می‌کنیم و تا جوانه زدن بذر خاک گلدان را مرطوب نگه می‌داریم.

روی گلدان را باید با پلاستیک پوشانده و چند سوراخ در آن ایجاد کرد، تا تهویه هوا صورت گیرد. حداقل یک هفته و حداکثر دو هفته بعد، گیاه جوانه‌زده و رشد می‌کند. در این زمان باید پلاستیک را برداشت و پس از اینکه گیاه حدود ۱۰ سانتی‌متر رشد کرد، به زمین کشاورزی انتقال داد. خاک گیاه باید حاصلخیز و زهکشی شده باشد. به صورت متوسط و پی‌درپی آبیاری شود و در آفتاب کامل قرار گیرد. گوجه‌فرنگی دیابولیک (هوای آزاد) یک ماه بعد از کاشت به گل می‌نشیند و سپس گل‌ها به میوه تبدیل می‌شود.

خواص گیاه گوجه فرنگی دیابولیک:

میوه این گیاه دارای خواص زیر می باشد.

• گوجه‌فرنگی از سکته‌های مغزی پیشگیری می‌کند.
• حاوی ویتامین‌هایی مثل ویتامین e، ویتامین k، ویتامین c و ویتامین B است.
• برای رفع خستگی و ایجاد سرزندگی بسیار مناسب است.
• این نوع گوجه‌فرنگی دارای ماده لیکوپن و خاصیت ضد پیری پوست است.
• ایجاد مقاومت در بدن مردها برای مقابله با سرطان پروستات.
• مسکن دردهای عصبی مثل استرس، خشم، سردردهای عصبی
• تقویت قوه بینایی
• اشتهاآور و برطرف‌کننده تشنگی
• درمان یبوست
• برطرف‌کننده مشکلات زنانگی مثل بیماری‌های رحم

عوارض گوجه فرنگی دیابولیک:

مصرف بی‌رویه گوجه‌فرنگی و مصرف آن برای کسانی که حساسیت دارند، باعث عوارضی می‌شود. اسهال، آلرژی، مسمومیت، سنگ کلیه، درد مفصل، لیکوپنودرمی یا ایجاد رنگ‌دانه‌های پوستی و مشکلات تنفسی از مهم‌ترین این عوارض است.

کاشت گوجه فرنگی

نور مناسب: آفتاب کامل	خاک مناسب: غنی و حاصلخیز	دمای مناسب: بین 42-21 درجه	آبیاری مناسب: متوسط
فاصله کاشت: 50-40 سانتیمتر	دوره زندگی: یک ساله	دوره بلوغ: 70-60 روزه	ارتفاع گیاه: 100-30 سانتیمتر