بذر گوجه فرنگی روم

یکی دیگر از انواع گوجه فرنگی، گوجه فرنگی روم می‌باشد. این نوع گوجه فرنگی که از طریق بذر تکثیر می‌گردد، علاوه بر خواص بسیاری که دارد، از باردهی بالایی نیز برخوردار است به گونه‌ای که هر بوته آن بین ۳۵ تا ۳۶ کیلوگرم محصول می‌دهد. این گونه از گوجه فرنگی، دارای بافتی گوشتی و آبدار می‌باشد و دانه‌های کمی دارد. گوجه فرنگی روم، پوستی نازک دارد و علاوه بر تازه خوری، در مصارفی مانند تهیه رب گوجه، آشپزی، تهیه سالاد و دسر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. باید توجه داشت که گوجه فرنگی روم از ارزش غذایی بالایی برخوردار بوده و امکان رشد این نوع از گوجه فرنگی، در بیشتر مناطق وجود دارد.

مشخصات ظاهری گوجه فرنگی روم:

گوجه فرنگی روم، گیاهی قرمز رنگ و بوته‌ای است که دارای سایزی متوسط بوده و فرمی کشیده و تخم مرغی شکل دارد. بوته این گیاه خوشمزه، دارای برگ هایی سبز رنگ با شیار‌هایی ظریف است. پس از مدتی، گل های چند گلبرگی و کوچک به روی بوته این گیاه پدیدار می‌گردند که در نهایت تبدیل به میوه می‌شوند. میوه این گیاه، در ابتدا به رنگ سبز نمایان می‌شود و با رشد خود رنگ عوض می‌کند به این صورت که پس از مدتی نارنجی رنگ شده و سپس زرد می‌شود. در آخر و پس از رسیدن نیز قرمز شده و قابل برداشت می‌گردد.

فصل کاشت گوجه فرنگی روم:

کشت بذری این گیاه، به دو روش نشاء کاری و کشت مستقیم صورت می‌پذیرد. بهترین زمان برای کشت بذر این گیاه در خزانه، سینی نشاء یا گلدان، در اواخر فصل زمستان می‌باشد و مناسب ترین زمان برای انتقال نشاء گیاه به زمین اصلی و کاشت آن در آنجا، اواسط فصل بهار محسوب می‌گردد.

میزان بذر مورد نیاز در هر متر مربع:

بهتر است بذرهای این گیاه را، با فاصله ۵۵ تا ۶۰ سانتیمتری از هم و در عمقی مناسب یعنی ۲ تا ۴ میلیمتر زیر سطح خاک کشت نماییم.

شرایط کاشت گوجه فرنگی روم:

همانطور که گفته شد، گوجه فرنگی روم از طریق کشت بذر تکثیر می‌گردد که این کشت به دو روش مستقیم و غیر مستقیم صورت می‌پذیرد. نکته حائز اهمیت روش کشت غیر مستقیم یا نشاء کاری، بازدهی بیشتر و بهتر آن است به همین دلیل، مقرون به صرفه بوده و سود آوری بالایی دارد بنابراین مورد توجه خاص کشاورزان است.

کشت به روش غیر مستقیم:

در این روش از کشت که در اواخر زمستان و در گلدان، سینی نشاء یا خزانه صورت می‌پذیرد، بذر گیاه را به صورت سطحی و در عمق مناسبی از خاک (حدود ۲ تا ۴ میلیمتر زیر سطح خاک) می‌کاریم و آنرا آبیاری می‌کنیم. در مرحله بعد، روی آنرا با نایلونی شفاف که فقط چند سوراخ برای هواکشی دارد می‌پوشانیم و تا زمان جوانه زنی بذرها، سطح کشت را مرطوب نگه می‌داریم. بذرهای گیاه، پس از حدود ۱ تا ۳ هفته و با توجه به شرایط محیطی، جوانه زده و رشد خود را آغاز می‌کنند. در اواسط فصل بهار و هنگامی که گیاه به حد مناسبی از رشد رسید و چند برگی شد، نشاء‌های حاصله را به زمین اصلی انتقال می‌دهیم. پس از حدود ۷۰ تا ۸۰ روز، گل‌ها تبدیل به میوه رسیده گشته و قابل برداشت میگردند. این گیاه ارتفاع ثابتی برای رشد ندارد و پس از رشد دارای ارتفاع متغیری بین ۷۰ تا ۲۰۰ سانتیمتر می‌گردد.

چند نکته:

دمای مطلوب برای رشد این گیاه، دمایی بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتیگراد می‌باشد. این گیاه، به آبیاری منظم و متوسطی نیاز دارد و نباید غرقاب شود. این گیاه، گیاهی آفتاب دوست بوده و برای رشد به نور کامل خورشید (۶ تا ۸ ساعت نور خورشید در طول روز) نیاز دارد. بهترین و مناسب ترین خاک برای این گیاه نیز، ترکیبی از خاک سبک، کمپوست، کوکوپیت و خاک باغچه است و خاک حاصله باید غنی بوده و از زهکشی مناسبی برخوردار باشد.

مزایا و خواص گوجه فرنگی روم:

میزان باردهی بالایی داشته و صرفه اقتصادی خوبی دارد.

داشتن پوستی بسیار نازک و تخم اندک نسبت به سایر گوجه فرنگی‌ها نسز از دیگر مزایای اوست.

طعمی بسیار مطبوع دارد و دارای رنگدانه‌هایی است که به خاصیت و مزایای آن می‌افزاید.

معایب و عوارض گوجه فرنگی روم:

به طور کلی، گوجه فرنگی عوارض خاصی ندارد ولی برخی افراد، به گوجه فرنگی حساسیت دارند و باید از مصرف آن بپرهیزند و افراد دارای بیماری‌های خاص هم نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.

همچنین باید توجه داشت که گوجه فرنگی دارای مقادیر بالایی از پتاسیم می‌باشد که برای افراد دارای بیماری‌های کلیوی بسیار مضر است و این افراد باید از مصرف این گیاه خوراکی خودداری نمایند.

آموزش کاشت گوجه فرنگی

نور مناسب: آفتاب کامل	خاک مناسب: غنی با زهکشی مناسب	دمای مناسب: بین 12 تا 32 درجه	آبیاری مناسب: متوسط
فاصله کاشت: 60 سانتیمتر	دوره زندگی: یک ساله	دوره بلوغ: 80 روزه	ارتفاع گیاه: 200 سانتیمتر