آویشن شیرازی (Zataria multiflora) سردهای از نعنائیان بوده و تنها گونه آویشن بومی ایران میباشد. این گیاه، گیاهی است که به حالت وحشی به صورت بوته های پرپشت، در دامنه های خشک کوهستان ها و بین تخت سنگ ها تا ارتفاع ۱۲۰۰ متری و برخی اوقات تا ارتفاعات بالاتر نیز میروید. این گیاه دارای ریشههای چوبی منشعب و با ظاهری ناهموار بوده که به سادگی در زمین های سخت و مابین تخته سنگها نفوذ میکند، گیاه را به خوبی در زمین ثابت نگه میدارد و جلوی راحت خارج شدن آن از خاک را میگیرد.
مشخصات ظاهری آویشن شیرازی:
این گیاه دارویی، دارای ساقههایی چوبی با ارتفاع ۱۰ تا ۳۰ سانتیمتر بوده و شاخههایی کوچک با پوستی سفید و کرکدار را دارا میباشد. آویشن شیرازی، برگ هایی کوچک با رنگ خاکستری روشن، به شکل بیضوی یا دایره ای دارد که قاعده آنها، گرد و در برخی موارد، قلبی شکل و تقریبا نوکدار است.
برگ های جوان این گیاه بومی ایران، دارای کرکهایی کوتاه و سفید هستند ولی برگ های مسن تر کرکی ندارند. آویشن شیرازی، دارای چرخههای گلدسته ای، سنبلهای شکل و یا گروهی انبوه میباشد و گلهای آن، بسیار کوچک، با طولی حدود ۲ میلیمتر، معطر و سفید رنگ، کرکدار و تخم مرغی درازچین هستند.
فصل کاشت آویشن شیرازی:
زمان کاشت آویشن، به شرایط اقلیمی محل رویش گیاه و همچنین به روش کشت آن بستگی دارد. برای گشت این گیاه، ۲ روش کشت مستقیم و غیر مستقیم وجود دارد که زمان کشت مستقیم، اواسط پاییز یا اوایل بهار و زمان کشت غیر مستقیم(در خزانه هوای آزاد)، اواخر اسفند یا اوایل بهار میباشد. آویشن گیاهی است که حداقل بین ۴ تا ۶ سال، در مکان کاشت شده باقی میماند و میتوان ۳ تا ۴ پس از برداشت کردن آویشن کاشت شده، مجدداً کاشت آویشن در آن زمین را تکرار نمود.
میزان بذر مورد نیاز در هر متر مربع:
برای کاشت بذر آویشن در روش غیر مستقیم، باید بذرها را در ردیف هایی با فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر در خزانه هوای آزاد و در روش مستقیم، بذرها را در ردیفهایی با فاصله ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر در زمین اصلی و با عمق نهایت ۵ سانتیمتر کشت نمود.
شرایط کاشت آویشن شیرازی:
آویشن را میتوان از طریق رویشی و یا کشت بذر تکثیر نمود. کشت آویشن از طریق بذر، به دو روش مستقیم و غیر مستقیم قابل انجام است.
روش مستقیم:
در این روش، بذرها در اوایل بهار یا اواسط پاییز، در ردیف هایی با فاصله ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر و با عمق ۵ سانتیمتر، در زمین اصلی کشت میشوند.
روش غیر مستقیم:
در این روش، بذرها در اواخر اسفند یا اوایل پاییز و در خزانه هوای آزاد کشت میشوند. هنگامی که ارتفاع نشاءها به ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر رسید، آنها را به زمین اصلی منتقل کرده و در ردیفهایی با فاصله ۵۰ سانتی متر کشت مینماییم. هنگام کشت نشاءها، فاصله بوته ها در طول ردیف باید حدود ۲۵ سانتیمتر باشد.
خواص آویشن شیرازی:
- پنج دقیقه تنفس کردن بخور آویشن شیرازی، فواید بسیاری برای سینوزیت داشته و باعث تقویت بینایی میگردد.
- استفاده مکرر از دمنوش آویشن شیرازی، تمام عفونتهای ریه را از بین برده و خون را رقیق میکند.
- دمکرده آویشن شیرازی، ضد نفخ شکم و سکسکه بوده و همچنین درد مفاصل را کاهش میدهد.
- عرق آویشن شیرازی، اثر مثبتی در از بین بردن جوش های پوستی دارد.
- برای تقویت کردن پیاز مو، از جوشانده غلیظ آویشن شیرازی استفاده میکنند.
- آویشن شیرازی خواص بسیارِ دیگری نیز دارد که برای مثال میتوان به تقویت حافظه، افزایش شیر مادر، تصفیه کننده خون، مدر، ضدعفونی کننده، مقوی عضلات، التیام بخش بودن و… اشاره نمود.
عوارض آویشن شیرازی:
- افراد مبتلا به آلبومینوری، اجازه استفاده از این نوع گیاه خوراکی را برای مصارف دارویی ندارند و مجاز به مصرف آن نیستند.
- این گیاه دارویی، برای زنان باردار و حامله نیز منع مصرف دارد زیرا در برخی افراد، موجب کم اشتهایی و ضعف نیروی جنسی شده و گاهی نیز موجب خروج جنین میگردد.
نور مناسب: آفتاب کامل | خاک مناسب: قلیایی | دمای مناسب: بین 20 تا 30 درجه | آبیاری مناسب: متوسط |
فاصله کاشت: 10 تا 20 سانتیمتر | دوره زندگی: چند ساله | دوره بلوغ: 3 تا 5 ماه | ارتفاع گیاه: 10 تا 30 سانتیمتر |
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.