درخت جاکاراندا به معنی معطر بوده و نام علمی آن میبوسی فولیا است. این درخت ریشه ای گورانی دارد و گورانی ها بیشتر به بومیان آمریکایی جنوبی و حوزه دریای کائیب مانند برزیل، آرژانتین، پاراگوئه و بولیوی می گفتند و سپس از آمریکای جنوبی به سراسر جهان منتقل شده است. این درخت خوش بو بطور گسترده ای در قاره آسیا به ویژه در کشور نپال کاشته می شود.
درخت جاکاراندا از جمله درختان زیبا و زینتی است که بیشتر برای تزیین فضاهای مختلف استفاده می شود. این گونه درخت از قابلیت بونسای شدن برخوردار است و می توان از کوچک و بونسای شده آن برای دکوراسیون داخلی استفاده کرد. گل های این درخت عطر خاصی دارد و از گیاهان همیشه سبز به شمار می رود.
مشخصات ظاهری درخت جاکاراندا:
درخت جاکاراندا هم از طریق بذر و هم از طریق قلمه زدن تکثیر می شود، این گونه درخت از درختان مناطق گرمسیری به حساب می آید و ارتفاع آن در نهایت رشد براساس شرایط آب و هوایی محل رشد بین 5 تا 15 متر در نوسان است. پوست آن نازک و قهوه ای صاف می باشد، وقتی درخت جوان است پوست آن صاف است اما هنگامی که سال خورده هست کاملا براق می شود. شاخه های این درخت باریک، کمی زیگزاگ و بهم پیوسته است، که رنگ شاخه های آن قهوه ای روشن مایل به قرمز هست.
اواخر فصل بهار و اوایل تابستان بر روی شاخه های این درخت گلهای بنفش خوشه ای مانندی به حالت توده گسترده آویزان رشد می کند. شکل ظاهری گل های این درخت، به صورت هر گل با یک تاج آبی پنج لبه ای تا آبی بنفش بوجود می آید. هر گل تا 5 سانتی متر طول دارد و طول هر خوشه گل به 30 سانتی متر می رسد که زیبایی شگفت آور و تحسین برانگیزی به ظاهر درخت می بخشد. رشد و شکوفایی گل ها حدود دو ماه طول می کشد و گل های این درخت به مرور به غلاف های بذر چوبی به قطر حدود 5 سانتیمتر تبدیل می گردد که حاوی تعداد زیادی دانه مسلح و بالدار هستند. رنگ برگ های این درخت تقریبا در تمام طول سال سبز است و فقط در دوره کوتاهی در اردیبهشت و خرداد خزان دارد.
مراحل کاشت درخت جاکاراندا:
درخت جاکاراندا به دو روش کاشت از طریق بذر یا با قلمه تکثیر می شود و بهترین زمان برای کاشت بذر آن فصل بهار است. برای کاشت این درخت از طریق بذر ابتدا بذر مناسب برای این درخت تهیه می گردد. بعد از تهیه بذر، یک باغچه یا گلدان در نظر گرفته شده و با پیت ماس، خاک شنی و ماسه ای یا خاک غنی و حاصلخیز پوشانده می شود. سپس چند بذر گیاه در عمق 20 تا 30 میلیمتری دل خاک قرار داد می شود و اگر این کار در باغچه یا باغ انجام گیرد فاصله محل کاشت بذر ها باید در حدود 7 تا 8 متر باشد تا درخت در آینده فضای کافی برای رشد داشته باشد.
رعایت فاصله لازم هنگام کاشت سبب می گردد در آینده لازم نباشد مثل کاشت در گلدان پس از جوانه زدن و رشد نهال آن دوباره جابجا بشود. بعد از کاشت بذر بیشتر خاک محل کاشت با آبپاش به صورت بارانی آبیاری می شود تا بذر و خاک جابجا نشود و بهتر است تا زمان جوانه زدن بستر خاک محل کاشت مرطوب نگاه داشته شود. بعد از مدت کوتاهی بذر ها جوانه میزنند و به تناوب جوانه های ضعیف و ناقص با تنک کردن حذف می شوند تا یک نهال قوی برای رشد باقی بماند.
دمای مناسب برای رشد این درخت بین 30 تا 40 درجه سانتیگراد کفایت می کند. محل کاشت این درخت باید در معرض نور خورشید باشد تا بتواند از نور کامل خورشید استفاده کند. بهتر است این درخت بایک دوره زمانی مناسب بطور منظم آبیاری بشود.
خواص و مزایای درخت جاکاراندا:
درخت چشم نواز و زیبای جاکاراندا درطب سنتی مورد توجه بومیان محلی بوده و افسانه های زیادی پیرامون آن شکل گرفته است. از چوب آن که عطر آگین و قهوه ای صاف متمایل به خاکستری می باشد برای رنگ رزی استفاده می شده است، اکنون چوب آن در نجاری و مبل سازی و خودروهای لوکس و پیانو به کار گرفته می شود.
نور مناسب: آفتاب کامل | خاک مناسب: شن و ماسه و پیت ماس | دمای مناسب: بین 3 تا 40 درجه | آبیاری مناسب: متوسط |
فاصله کاشت: 8 متر | دوره زندگی: چند ساله | دوره بلوغ: ——- | ارتفاع گیاه: 30 متر |
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.