بذر سرخدار

سرخدارگونه ای از درختان همیشه سبز از خانواده Taxaceae است که بومی اروپای غربی، مرکزی و جنوبی، شمال غربی آفریقا، شمال ایران و جنوب غربی آسیا است. سرخدارها از معدود درختان مخروطی هستند که به راحتی از پشت سر شاخه های بریده رشد می کنند. بنابراین، سرخدار انگلیسی یکی از تنها درختان مخروطی است که به طور منظم در پرچین ها کوتاه می شود.

مشخصات ظاهری سرخدار:

سرخدارها شاخ و برگهای سبز تیره و غنی دارند. شاخه ها راست یا در حال گسترش هستند و با برگ های صاف و خطی به طول حدود 1/2 تا 3 سانتی متر پوشیده شده اند. برگها دارای دو نوار سبز مایل به زرد یا خاکستری در امتداد قسمت زیرین هستند.

فصل کاشت بذر سرخدار:

گلهای سرخدار نر و ماده نیز مانند درختان هالی روی درختان جداگانه دیده می شوند. گلهای نر کوچک و زرد رنگ هستند و در بهمن ماه گرده می ریزند. توت های قرمز روی درختان ماده رشد می کنند. این توت ها در اواسط زمستان برجسته می شوند و مورد علاقه پرندگانی هستند که گوشت را می خورند اما دانه های سمی را دور می ریزند.

شرایط کاشت بذر سرخدار:

در پاییز یا بهار با فاصله 60 سانتی متری سرخدارها را بکارید. اطراف ریشه را به آرامی محکم کنید و خوب آب دهید. در طول دوره های خشک در سال اول، تا زمانی که ایجاد شود، آبیاری کنید. سرخدار در گلدان به خوبی رشد می کند و درختچه ای ایده آل برای نمایش رسمی مانند دو طرف درب ورودی است. گرچه سرعت رشد آن آهسته است، پرچین سرخدار اغلب بین 20 تا 40 سانتی متر رشد در سال به دست می آورد

خواص سرخدار:

تمام قسمت‌های سرخدار، به جز قسمت های گوشتی اطراف دانه، حاوی آلکالوئیدهایی هستند که برای انسان و چندین حیوان دیگر سمی هستند. برفک و سایر پرندگان پس از بلع کامل دانه، آریل را هضم می کنند و دانه را سالم در مدفوع خود می گذرانند.

کاشت درخت غیر مثمر

نور مناسب: آفتاب کامل	خاک مناسب: پرلیت و ورمیکولیت	دمای مناسب: بین 28-5- درجه	آبیاری مناسب: متوسط
فاصله کاشت: 7-5 متر	دوره زندگی: چند ساله	دوره بلوغ: 5-3 سال	ارتفاع گیاه: 9-30 متر