گوجه فرنگی مسافرین یک رقم از انواع ارقام متنوع گوجه فرنگی می باشد. این گوجه دارای بذری ارگانیک و طبیعی است و رنگ آن قرمز است. دلیل تمایز این گوجه با ارقام دیگر شکل ظاهری آن است که بسیار عجیب و غریب است. این گوجه از ارقام بسیار نادر و کمیاب می باشد که طرفداران خاص خود را دارد.
ساختار و شکل ظاهری گوجه فرنگی مسافرین:
گوجه فرنگی مسافرین با داشتن ظاهری عجیب و غریب یکی از گوجه های خاص هست. ساختار این مدل گوجه فرنگی به نحوی است که تعدادی گوجه فرنگی کوچک چسبیده به هم هستند و یک گوجه بزرگ تر را تشکیل می دهند.
این گیاه از شاخه صیفی جات می باشد و به صورت بذری تکثیر می شود. روش مورد استفاده در این کار کاشت نشاء آن است. رنگ این گونه گوجه فرنگی قرمز و گوشتی و آبدار است. نسبتا بار دهی متوسطی دارد و هر بوته آن بطور متوسط 18 کیلو گرم بار می دهد. اندازه این گوجه تقریبا بزرگ است.
کاشت بذر گوجه فرنگی مسافرین:
گوجه فرنگی مسافرین از گیاهان نوع بوته ای است که با بذر تکثیر می شود. بذر آن از نوع ارگانیک و طبیعی می باشد. زمان و فصل مناسب برای کاشت این گیاه اواخر فصل سرما و اوایل بهار است. این گیاه به دو روش مستقیم کاشت بذر و کاشت نشاء تکثیر می شود .
برای کاشت آن ابتدا خاک بستر کاشت در گلدان، گلخانه، باغچه یا هر جایی که مشخص می شود ابتدا شخم زده می شود. بعد از آن بذر گیاه روی خاک پاشیده می شود و به اندازه دو برابر حجم بذر روی آن با خاک نرم پوشانده شده و بعد از آن آبیاری می شود. بهترین روش برای آبیاری، آبپاش و یا به روش بارانی است تا بذر ها جابجا نشوند.
تا زمان جوانه زدن بذر، خاک محل کاشت باید نمناک باشد. وقتی بذر جوانه زد و گیاه رشد کرد و ارتفاع آن به 5 تا 10 سانتیمتر رسید نشاء آن با ریشه از خاک بیرون آورده می شود و برای کاشت در جایی که انتخاب شده است آماده می شود.
فاصله مناسب برای کاشت نشاء تقریبا بین 40 تا 60 سانتیمتر می باشد. اگر به اندازه کافی جا ندارید سعی کنید تعداد زیادی نشاء تولید نکنید که مجبور شوید آنها را در مساحت کوچکی بکارید. چون این کار باعث پایین آمدن بازده محصول می شود. خاک استفاده شده برای کاشت باید سبک باشد تا آبیاری آن براحتی انجام بگیرد. بهترین روش برای این کار استفاده از مخلوطی از کوکوپیت و خاک باغچه است. بعد از کاشت نشاء نباید به گیاه دست زد تا ارتفاع آن به 30 سانتیمتر برسد.
بعد اگر پاجوش داشت از گیاه جدا می شود و برگ های پایینی آن را هرس می کنیم و ساقه را به کمک یک طناب نازک به یک جای ثابت و بلندتر وصل کرده تا بوته بتواند دور این طناب رشد کند و روی زمین نیفتد. بهترین زمان مناسب برای آبیاری این گیاه روز بوده و آبیاری در زمان غروب خورشید به بعد مناسب نیست. این گوجه در فصول گرم سال به آب بیشتری نیاز دارد.
برای بهتر شدن شرایط محصول هر دو هفته یک بار می توان از کودهای مایع که حاوی عناصر فسفر، پتاسیم و ازت هستند استفاده کرد. این عناصر، عناصر اصلی برای افزایش محصول بوته گوجه فرنگی بشمار می روند. احتمالا گیاه بعد از 30 تا 40 روز پس از کاشت بذر گل می دهد و در این زمان تکان دادن بوته ها برای بذر افشانی بسیار مفید می باشد و قدرت باروری گیاه بالاتر می برد.
خواص و مزایای گوجه فرنگی مسافرین:
این گوجه فرنگی هم به دلیل شکل ظاهری عجیب غریب خود و کمیابی آن مورد توجه است . علاوه براین گوجه ها به دلیل رنگ دانه ها و آنتی اکسیدان های موجود در آنها سدی محکم در برابر بیماری های عفونی به حساب می آید. گوجه سرشار از ویتامین ث و آنتی اکسیدان هاست. که باعث کنترل گلوکز خون و در نتیجه افزایش سیستم مقاومت بدن بر علیه بیماری هایی چون دیابت می شود.
نور مناسب: آفتاب کامل | خاک مناسب: غنی با زهکشی مناسب | دمای مناسب: بین 24 تا 32 درجه | آبیاری مناسب: متوسط |
فاصله کاشت: 60 سانتیمتر | دوره زندگی: یک ساله | دوره بلوغ: 80 روزه | ارتفاع گیاه: 150 سانتیمتر |
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.