درخت تبریزی با نام انگلیسی populous یکی از درختان بومی مناطق اروپا، آسیا و مناطق غرب آفریقا است. درخت تبریزی از خانواده بیدها است اما با نامهای محلی دیگری همچون صنوبر لمباردی، شالک نیز شناخته میشود. درخت تبریزی یا صنوبر دارای ارتفاعی حدود 12 تا 27 متر است که قسمت بالای (تاج) درخت که پوشیده از برگهای آن است حدود 3 تا 8 متر ارتفاع دارد.
درختان تبریزی را در مکانهای و زمینهای اطراف باغات کاشت میکنند و از آن به عنوان بادشکن استفاده میکنند. همچنین این درختان با ارتفاع مناسب و چوب بسیار عالی آن برای صنعت کاغذ سازی نیز استفاده میشود.
مشخصات ظاهری درخت تبریزی
از مشخصات ظاهری درخت تبریزی میتوان به ارتفاع بلند این درختان با شاخهای بلند اشاره کرد. برگهای درختان تبریزی به قلب شباهت دارند و در ابعاد مختلف 5 تا 9 سانتی متر دارای طول و پهنا هستند. این درختان دارای شاخه و برگهای هستند که به صورت کشیده و نازک میباشند.
برگهای درخت تبریزی دارای دمبرگی بلند است که به شاخه متصل است و دارای رنگ سبز روشن تا تیر و براقی هستند که در ابتدای شروع فصل پاییز به مرور تغییر رنگ میدهند و به رنگ زرد با طیفی از روشن تا تیره را میسازند.
فصل کاشت درخت تبریزی
از آنجا که درخت تبریزی دارای نر و ماده است برای کاشت آن نیز بهتر است دانه های هر یک را در اواخر پاییز درون خاک کشت کنید تا پس از عبور از دوره گذر سرما زمستان با شروع فصل بهار جوانه بزنند. همچنین این گونه درختان را میتوان از طریق جداسازی پاجوشهای آن نیز کشت کرد. برای کاشت و جدا سازی پاجوش درخت تبریزی بهتر است در اسفندماه اقدام کرد.
میزان بذر مورد نیاز برای هر متر مربع:
برای کشت درخت تبریزی بر روی زمین بهتر است از همان ابتدا این درختان را با فاصله کاشت کنیم. بهتر است فاصله کاشت نهالهای درخت تبریزی حدود دو متر و در عمق حدود 30 سانتیمتر از خاک کاشته شود.
شرایط کاشت درخت تبریزی
برای کاشت نهالهای درخت تبریزی بهتر است از خاکی با ترکیب قلیایی استفاده کنیم. درختان تبریزی در خاکهای عمیق با ترکیب قلیایی بیشتر رشد میکنند. این درختان دارای دو پایه هستند که برای رشد بیشتر آنها بهتر است پایه نر و ماده را در کنار یکدیگر کشت کنید به این صورت درختان دارای رشد بیشتری خواهند بود.
محیط مناسب برای کاشت درخت تبریزی در اطراف رودخانه ها و مناطقی است که دارای روان آبها میباشد. این درختان برای رشد خود نیاز به آبهای پر اکسیژن و خنک دارند همچنین بهتر است در مناطقی با میزان تابش نور آفتاب متوسط کشت شوند.
از عواملی که میتوان سبب کوتاهی و رشد نا مرغوب در درخت تبریزی شود میتوان به خاک آهکی که در آن درخت را کشت میکنند و نور کم محیط است که سبب به وجود آمدن افت و قارچهای برای این درختان شده است. همانطور که گفته شد درختان تبریزی در مناطقی که دارای آبهای روان هستند بیشتر دیده میشوند اما به این نکته توجه کنید آبیاری زیاد درخت تبریزی سبب کوتاهی ارتفاع آنها میشود. همچنین سبب شده است که برگهای این درختان در فصل تابستان سریعتر زرد شوند و شروع به ریزش کنند.
خواص درخت تبریزی
درخت تبریزی یکی از درختان پرکاربردی است که از چوب آنها در صنعت چوب، مبلمان و کاغذسازی بسیار استفاده میشود. همچنین این گونه درختان سهم بیشتر جنگلهای ما را پوشاندهاند که در صنایع مختلف از آنها به عنوان منبع چوب کشور استفاده میکنند. این درختان با رشد سریع خود و مناسب برای کشت در همه مناطق میباشد و میتوان از آنها برای جلوگیری از فرسایش خاک استفاده کرد. همچنین ارتفاع زیاد این درختان سبب شده به عنوان یک باد شکن محسوب شوند.
عوارض درخت تبریزی
از عوارض درخت تبریزی میتوان به چوب نرم و اسفنجی آن اشاره کرد که در صورت وجود آفت و قارچ، چوب تنه درخت از درون پوسیده میشود و فضای توخالی درون درخت میمانند که بر اثر بادهای شدید شکسته میشوند و سقوط میکنند.
نور مناسب: آفتاب کامل و نیمه آفتاب | خاک مناسب: غنی و حاصلخیز | دمای مناسب: بین 30-15 درجه | آبیاری مناسب: متوسط |
فاصله کاشت: 5-3 متر | دوره زندگی: چند ساله | دوره بلوغ: 4-3 سال | ارتفاع گیاه: 27-12 متر |
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.