بذر اکیناسه

سرخارگل (اکیناسه) با نام علمی Eachinacea گیاهی علفی، چندساله و از خانواده کاسنی‌ها می‌باشد. این گیاه بومی شرق آمریکای شمالی است و امروزه در اکثر نقاط اروپا و آسیا و حتی ایران هم به صورت انبوه کشت می‌شود. سرخارگل یکی از گیاهان دارویی مهم است که در صنایع دارو‌سازی بیشتر کشورهای توسعه ‌یافته به کار می‌رود.

مشخصات ظاهری سرخارگل:

سرخارگل گیاهی علفی است که ارتفاع آن به ۱ تا ۱.۵ متر می‌رسد. برگ های پایین ساقه، بیضی و نیزه‌ای شکل هستند که حداکثر ۳۰ سانتی‌متر طول و ۲۰ سانتی‌متر عرض دارند. ساقه آن انشعابات زیادی دارد که دارای پرز‌های زبر و خشن است. گلبرگ‌های آن معمولاً به رنگ‌های ارغوانی، صورتی، قرمز ارغوانی، زرد و نارنجی دیده می‌شود. رنگ دیسک مرکزی سرخارگل سبز تیره، قهوه‌ای تیره و سیاه می‌باشد.

فصل کاشت سرخار گل:

بهترین زمان برای کاشت سرخارگل بهار و تابستان است.

میزان بذر مورد نیاز در هر متر مربع:

تراکم گیاهی سرخارگل ۴۰۰۰۰ – ۵۰۰۰ بوته در هکتار بوده و میزان بذر مورد نیاز کاشت: یک کیلوگرم در هکتار می‌باشد.

شرایط کاشت سرخارگل:

سرخارگل معمولاً به دو طریق تکثیر می‌شود:

۱- تکثیر با بذر:

بذرها از نیمه‌ی دوم اسفند تا نیمه‌ی اول فروردین در خزانه یا گل‌خانه پاشیده شده و با خاک تا عمق حداکثر ۲ سانتی‌متر پوشیده می‌شوند. بذر‌های سرخارگل معمولاً از قوه رویشی پایینی برخوردار هستند و برای جوانه زنی نیازمند رطوبت بالا می‌باشند. بوته‌های قوی تر و پرپشت‌تر در پاییز به زمین اصلی منتقل می‌شوند و سایر بوته‌ها تا بهار سال آینده در گل‌خانه نگهداری می‌شوند. در طی تحقیقاتی که صورت گرفته‌است، ۱۵ تیر تا ۱۵ مرداد زمان مناسبی برای انتقال نشا در نظر گرفته‌شده است.

۲- تکثیر به وسیله ی تقسیم بوته:

در این روش معمولاً از گیاهان ۳ ساله استفاده می‌‌شود. در اواسط پاییز، ابتدا شاخ و برگ‌های اضافی و مزاحم حذف گردیده و سپس آن را به چهار تا پنج قسمت که هر کدام دارای مقداری ریشه باشند تقسیم کرده و کشت می‌کنند. این نسبت به سرما مقاوم است و تا دمای منفی ۱۰ درجه سانتی‌گراد را به راحتی تحمل می‌کند. ریشه سرخارگل تا زمان کاشت بایستی به صورت مرطوب نگهداری شود. سرخارگل گیاه کم توقعی است و نیاز زیادی به عملیات کود دهی ندارد ولی اگر در حین داشت به‌طور ماهیانه آن را با یک کود متعادل تغذیه کنیم نتیجه‌ی بهتری خواهیم گرفت. همچنین این گیاه به نور فراوانی نیاز و در نور آفتاب و سایه جزئی رشد بهتری دارد.

خواص سرخارگل:

سرخارگل برای درمان: مارگزیدگی، بیماری‌های دهان و دندان، مسمومیت‌ها، بیماری‌های عفونی، درمان جوش، آبسه، بیماری‌های گوارشی، سرماخوردگی، گلودرد، سرفه و… به کار می‌رود.

عوارض سرخارگل:

استفاده بیش از حد و طولانی مدت از این گیاه باعث خارش، کهیر، تورم، دل درد، حالت تهوع، تنگی نفس می‌شود.استفاده از سرخارگل همراه با داروهای ضد قارچ آزول، میزان عفونت های کاندیدایی رحمی را افزایش می‌دهد این گیاه با اثر ضد سرطانی که دارد در شیمی درمانی تداخل ایجاد می کند.همچنین استفاده از سرخارگل در افراد مبتلا به سل و HIV ممنوع است. مصرف طولانی مدت سرخارگل (بیشتر از 6 یا 8 هفته) مجاز نمی‌باشد و باعث ایجاد سمیت‌های کبدی می‌شود.

کاشت بذر گیاهان دارویی

نور مناسب: آفتاب کامل	خاک مناسب: خاکهای لومی و شنی	دمای مناسب: بین 5 تا 40 درجه	آبیاری مناسب: متوسط
فاصله کاشت: 20 تا 40 سانتیمتر	دوره زندگی: چند ساله	دوره بلوغ: 110 روزه	ارتفاع گیاه: 100-150 سانتیمتر