بذر درخت تبریزی

درخت تبریزی با نام انگلیسی populous یکی از درختان بومی مناطق اروپا، آسیا و مناطق غرب آفریقا است. درخت تبریزی از خانواده بید­ها است اما با نام­های محلی دیگری همچون صنوبر لمباردی، شالک نیز شناخته می­شود. درخت تبریزی یا صنوبر دارای ارتفاعی حدود 12 تا 27 متر است که قسمت بالای (تاج) درخت که پوشیده از برگ­های آن است حدود 3 تا 8 متر ارتفاع دارد.

درختان تبریزی را در مکان­های و زمین‌های اطراف باغات کاشت می­کنند و از آن به عنوان بادشکن استفاده می­کنند. همچنین این درختان با ارتفاع مناسب و چوب بسیار عالی آن برای صنعت کاغذ سازی نیز استفاده می­شود.

مشخصات ظاهری درخت تبریزی

از مشخصات ظاهری درخت تبریزی می­توان به ارتفاع بلند این درختان با شاخ­های بلند اشاره کرد. برگ­های درختان تبریزی به قلب شباهت دارند و در ابعاد مختلف 5 تا 9 سانتی متر دارای طول و پهنا هستند. این درختان دارای شاخه و برگ­های هستند که به صورت کشیده و نازک می­باشند.

برگ­های درخت تبریزی دارای دمبرگی بلند است که به شاخه متصل است و دارای رنگ سبز روشن تا تیر و براقی هستند که در ابتدای شروع فصل پاییز به مرور تغییر رنگ می­دهند و به رنگ زرد با طیفی از روشن تا تیره را می­سازند.

فصل کاشت درخت تبریزی

از آنجا که درخت تبریزی دارای نر و ماده است برای کاشت آن نیز بهتر است دانه های هر یک را در اواخر پاییز درون خاک کشت کنید تا پس از عبور از دوره گذر سرما زمستان با شروع فصل بهار جوانه بزنند. همچنین این گونه درختان را می­توان از طریق جداسازی پاجوش­های آن نیز کشت کرد. برای کاشت و جدا سازی پاجوش درخت تبریزی بهتر است در اسفندماه اقدام کرد.

میزان بذر مورد نیاز برای هر متر مربع:

برای کشت درخت تبریزی بر روی زمین بهتر است از همان ابتدا این درختان را با فاصله کاشت کنیم. بهتر است فاصله کاشت نهال‌های درخت تبریزی حدود دو متر و در عمق حدود 30 سانتی­متر از خاک کاشته شود.

شرایط کاشت درخت تبریزی

برای کاشت نهال­های درخت تبریزی بهتر است از خاکی با ترکیب قلیایی استفاده کنیم. درختان تبریزی در خاک­های عمیق با ترکیب قلیایی بیشتر رشد می­کنند. این درختان دارای دو پایه هستند که برای رشد بیشتر آن­ها بهتر است پایه نر و ماده را در کنار یکدیگر کشت کنید به این صورت درختان دارای رشد بیشتری خواهند بود.

محیط مناسب برای کاشت درخت تبریزی در اطراف رودخانه ­ها و مناطقی است که دارای روان آب­ها می­باشد. این درختان برای رشد خود نیاز به  آب­های پر اکسیژن و خنک دارند همچنین بهتر است در مناطقی با میزان تابش نور آفتاب متوسط کشت شوند.

از عواملی که می‌توان سبب کوتاهی و رشد نا مرغوب در درخت تبریزی شود می­توان به خاک آهکی که در آن درخت را کشت می­کنند و نور کم محیط است که سبب به وجود آمدن افت و قارچ­های برای این درختان شده است. همانطور که گفته شد درختان تبریزی در مناطقی که دارای آب­های روان هستند بیشتر دیده می­شوند اما به این نکته توجه کنید آبیاری زیاد درخت تبریزی سبب کوتاهی ارتفاع آن­ها می­شود. همچنین سبب شده است که برگ­های این درختان در فصل تابستان سریع­تر زرد شوند و شروع به ریزش کنند.

خواص درخت تبریزی

درخت تبریزی یکی از درختان پرکاربردی است که از چوب آن­ها در صنعت چوب، مبلمان و کاغذسازی بسیار استفاده می­شود. همچنین این گونه درختان سهم بیشتر جنگل‌های ما را پوشانده­اند که در صنایع مختلف از آن­ها به عنوان منبع چوب کشور استفاده  می­کنند. این درختان با رشد سریع خود و مناسب برای کشت در همه مناطق می­باشد و می­توان از آنها برای جلوگیری از فرسایش خاک استفاده کرد. همچنین ارتفاع زیاد این درختان سبب شده به عنوان یک باد شکن محسوب شوند.

عوارض درخت تبریزی

از عوارض درخت تبریزی می­توان به چوب نرم و اسفنجی آن اشاره  کرد که در صورت وجود آفت و قارچ، چوب تنه درخت از درون پوسیده می­شود و فضای توخالی درون درخت می­مانند که بر اثر بادهای شدید شکسته می­شوند و سقوط می­کنند.

کاشت درخت غیر مثمر

نور مناسب: آفتاب کامل و نیمه آفتاب	خاک مناسب: غنی و حاصلخیز	دمای مناسب: بین 30-15 درجه	آبیاری مناسب: متوسط
فاصله کاشت: 5-3 متر	دوره زندگی: چند ساله	دوره بلوغ: 4-3 سال	ارتفاع گیاه: 27-12 متر